ผมถึงเข้าใจจุดมุ่งหมายของสองคนนั้นตอนนี้เอง สรุปแล้วผมเป็นตัวประกอบในคืนนั้น ผมไม่คิดอะไรมาก เพราะผมไม่มีส่วนเสียเลย มีแต่ส่วนได้ "แมวเค้าคงคิดไม่ถึงว่า กูจะเอาจริง และที่สำคัญคือพูดปุ๊บกูทำทันทีเลย เค้าคงไม่ได้เตรียมใจเท่าไหร่" ไอ้มุยพูดต่อ "แล้วแมวเป็นอย่างไรบ้าง รู้สึกเค้าเจ็บมากเลยนะ" ผมถามไอ้มุย "ก็คงงั้นมั๊ง ตอนที่กูเอาออกมาจากประตูหลังนะ เห็นว่ามีเลือดไหลออกมาด้วยนะ แต่ไอ้เอกเอ๊ย ฟิตสุดๆ เลย แล้วมันก็ คนละแบบกับประตูหน้าด้วยนะ คืนนั้นกูก็ทำต่ออีกว่ะ ท่าทางจะเจ็บ เช้ามาหายหน้าไปเลย คงหนีกลับบ้านแล้วมั๊ง กูโทรไปก็ไม่รับสาย" ผมไม่อยากบอกเลยว่า แมวยังอยู่ในตึกนี้อยู่เลย ผมนั่งคุยเรื่องเปื่อยอีกเดี๋ยว ไอ้มุยมันก็เล่าเรื่อง ที่ผมไม่เชื่อหูตัวเองให้ฟังอีกครั้ง "ไอ้เอก มึงรู้จักพี่นีหรือเปล่า พี่สาวของไอ้นอยน่ะ" ไอ้มุยถาม ผมพยักหน้าเป็นคำตอบ ทำไมผมจะไม่รู้จัก ไอ้นอยก็เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันกับผมและไอ้มุย ไอ้นอยมีพี่สาวตัวเล็ก หน้าตาน่ารักมาก เรียนอยู่มหาลัยแล้ว ปี 2 แล้วมั๊ง ผมจำไม่ได้เพราะว่าไม่ค่อยได้สนใจเธอเท่าไหร่ แต่ที่ผมรู้คือเธอมีแฟนแล้ว ผมได้รู้จักพี่นีพร้อม... อ่านทั้งเรื่อง