วันนี้ผมต้องนั่งรถไปเรียนเพราะรถคันเก่งของผมมีอันต้องเข้าศูนย์ซะนี่ ผมลงรถที่หน้ามหาลัยกะว่าขะเดินเข้าไป ฝนตกหนักโดยไม่มีเค้าบอกล่วงหน้า โชคร้ายที่ชายหลังคาตึกที่ใกล้ที่สุดอยู่ห่างไปไกลเกือบ100เมตรผมรีบยังไงก็เปียกอยู่ดี เสื้อเชิ๊ตนักศึกษาตัวหรูที่ผมบรรจงรีดมาเพื่องานจับน้องรหัสวันนี้โดยเฉพาะเปียกโชก ไม่ต้องพูดถึงทรงผมที่หวีมาเป็นอย่างดี โดนฝนเทใส่จนเสียทรงไปนานแล้ว
“เฮ้อ ทำไมฝนต้องมาตกวันนี้ด้วยว๊า อุตส่าห์แต่งมาซะหล่อ” ผมบ่นคนเดียวอย่างสุดเซ็ง
มีหญิงสาวยืนอยู่ ใต้ชายคาตึกก่อนแล้ว ท่าทางเธอกระสับกระส่ายอย่างเห็นได้ชัด
แหม เธอสวยตรงสเปกผมจริงให้ตายสิ
ผมมองสัดส่วนเธออย่างเปิดเผย มองให้รู้ว่าผมมองอย่างสนใจเลยด้วยเอ้า ดูท่าเธอจะเด็กกว่าผมแน่ๆว่าแต่เธออยู่คณะอะไรกันน๊าทำไมผมถึงพลาดคนสวยๆแบบนี้ไปได้
สวยหมดจด ตั้งแต่เส้นผมสีน้ำตาลสลวย ที่ทิ้งตัวยาวเลยไหล่กลมกลึงไปเคลียเคล้าแผ่นหลัง หน้าผากนูนสวย ต่ำลงมาคือคิ้วที่โค้งได้รูป ดวงตากลมโต ล้อมกรอบด้วยแพขนตางอนยาวนั้นแวววาว ทว่าบ่งบอกอารมณ์ขุ่นมัวเห็นชัด
ผมชอบยามเวลาเธอกระพริบตา ขนตางอนยาวทาบแก้มขาวนวลใส เห็นแล้วชวนให้ลุ่มหลง ยิ่งได้จมูกโด่งเป็นสันซึ่งขณะนี้ย่นน้อยๆอย่างไม่สบอารมณ์ จากการที่ถูกผมสำรวจ ยิ่งทำให้น่ารักกกก
ผมยิ้มเมื่อเห็นเธอทำปากขมุบขมิบสวดเจริญพรมารยาทแย่ๆของผม
แหมยืนจากด้านข้างแบบนี้ยิ่งมองเห็นบั้นท้ายกลมกลึงในชุดนักศึกษาเสียด้วย ความคิดผมหยุดชะงักแค่นั้น เพราะเธอสบถเสียงดังด้วยถ้อยคำที่เผ็ดร้อนเหลือหลาย ก่อนเสียงใสๆหวานๆจะพ่นคำออกมายาวเหยียด
“สายตาลามก คนไร้การขัดเกลา เลิกมองเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวแม่ควักตาหลุดให้หมาแดกซะนี... อ่านทั้งเรื่อง
