ผมมีลูกสาวคนเดียวชื่อ น้องแพรว อายุ 18 ปีหมาด ๆ เพิ่งจบชั้นมัธยมปลายกำลังจะเอ็นทรานซ์เข้ามหาลัยในปีนี้ เธอมากระเง้ากระงอดกับผมว่าอยากไปตั้งแค้มป์บนเขาสักครั้งก่อนสอบ ผมก็เห็นดีด้วยเพราะถ้าเธอเข้ามหาลัยแล้ว เราก็คงไม่ได้เจอกันอีกนาน อีกอย่าง เราสองคนพ่อลูกก็ไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันมาหลายปีแล้ว น้องแพรวถามผมว่าจะพาเพื่อนไปด้วยซักคนได้มั้ย "ได้สิลูก" ผมตอบ
ผมวางแผนไว้เรียบร้อย โดยขอลางานในวันศุกร์ เราจะได้ออกเดินทางตั้งแต่เย็นวันพฤหัสฯ ขึ้นเขาไปจองพื้นที่ดี ๆ เงียบ ๆ ก่อนคนอื่น วันพฤหัสฯนั้น ผมกลับมาจากบ้านก็เจอน้องแพรวกับเพื่อนสาวของเธอรอผมอยู่แล้ว ผมไม่เคยเจอเพื่อนลูกสาวคนนี้มาก่อน แต่ให้ตายเถอะโรบิน เธองามหยาดเยิ้มหยดย้อยจนทำให้หัวใจผมเต้นแร็พเลยเชียว
"สวัสดีค่ะพ่อ พวกหนูช่วยกันขนสัมภาระขึ้นรถบ้านเรียบร้อยแล้วค่ะ" น้องแพรวรายงานเสียงใส ลืมบอกไป ฐานะที่บ้านผมค่อนข้างดีมาก ๆ เราจึงมีเงินซื้อรถหรู ๆ แพง ๆ อย่างรถบ้านมาใช้เวลาเดินทางไปเที่ยวเป็นหมู่คณะ จะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องที่พัก จอดที่ไหนก็นอนพักที่นั่นได้เลย
"เก่งมากจ้ะ แล้วนี่ใจคอจะไม่แนะนำเพื่อนให้พ่อรู้จักเหรอ"
"อุ๊ย โทษค่ะพ่อ นี่เมย์ค่ะเป็นเพื่อนสนิทของแพรวค่ะ"
น้องเมย์กระพุ่มมือไหว้ผมอย่างอ่อนช้อย ผมรับไหว้แล้วถาม "เมย์เคยไปเที่ยวแค้มป์รึเปล่า"
"ยังไม่เคยเลยค่ะคุณพ่อ นี่เป็นครั้งแรกของเมย์"
"งั้นไปเที่ยวคราวนี้ พ่อรับรองว่าหนูสนุกจุใจแน่ ๆ" ผมพูด พยายามเบือนสายตาไม่ให้จ้องเขม็งอยู่ที่ร่างอวบอัดสะท้านใจชายของน้องเมย์
เราช่วยกันขนสัมภาระที่เหลือขึ้นรถแล้วก็ออกเดินทาง บริเวณที่ผมตั้งใจจะไปปักแค้มป์อยู่ลึกเข้าไปในป่า แถมยังมีน้ำพุร้อนเล็ก ๆ อยู่ไม่ไกลอีกต่างหาก ที่ตรงนั้นไม่ค่อยมีคนรู้เท่าไหร่ ผมไปเจอเข้าโดยบังเอิญตอนเดินป่าเมื่อหลายปีก่อน กว่าเราจะไปถึงที่นั่นก็ห้าโมงเย็นพอดี เราช่วยกันตั้งแค้มป์จนเสร็จ
"พวกหนูขอนอนในเต้นท์ได้มั้ยคะพ่อ"
"ตามใจสิ แต่ระวังกลางคืนมันจะหนาวนะลูก"
"ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูเอาถุงนอนกะผ้าห่มมาด้วย"
"งั้นก็แล้วแต่เราเถอะ" ผมตอบ
สองสาวช่วยกันปักเต้นท์ห่างจากรถบ้านราวสามสิบฟุต ระหว่างที่ผมออกไปหากิ่งไม้สำหรับก่อกองไฟก็ได้ยินเสียงสองสาวหัวเราะกันกิ๊กกั๊ก ตามปกติผมชอบดื่มเบียร์แต่วันนั้นไม่รู้นึกไง ผมเอาวิสกี้กับไวน์คูลเลอร์ไปเผื่อพวกสาว ๆ ด้วย
"หนูอยากไปแช่น้ำพุร้อนซักหน่อยค่ะพ่อ" ... อ่านทั้งเรื่อง
