ยืนให้ลมโกรกกะว่าพอหายร้อนจะสวมกางเกงออกไปช่วยพี่แอน ประตูก็เปิดพี่แอนโผล่เข้ามา “เฮ้ย” ผมอุทาน “พี่แอนเอง เอาน้ำมาให้” พี่แอนเยี่ยมหน้าเข้ามา ชูแก้วน้ำในมือ ผมเห็นว่าสายตาพี่แอนมองกวาดลงไปถึงเป้ากางเกงที่ตุงอยู่ แก้มแดงวูบ ผมรีบคว้ากางเกงขาสั้นขึ้นมาสวม “ทำอายนะ ทีกับสาว ๆ ละก้อ กี่คนแล้วล่ะ” “ไม่กี่คนหรอกพี่แอน ขอบคุณครับ” ผมรับน้ำมาดื่มแล้วเดินออกมาช่วยพี่แอนยกของย้ายตู้ เช็ดฝุ่น ระหว่างที่ทำผมก็แอบดูพี่แอนไปเรื่อย อกอวบที่ดันเสื้อออกมาเป็นพุ่มนั่นยามจัดของก็สั่นไหวยักย้าย เป้ากางเกงก็โดนพูเนื้อดันจนนูน การออกแรงประกอบกับอากาศร้อน ๆ ช่วงบ่ายก็ขับเหงื่อออกมาเรื่อย ๆ จับเป็นเม็ดตามลำคอเรียวและร่องอกที่โผล่พ้นขอบคอเสื้ออยู่พราวพราย บางครั้งเมื่อสายตาเราประสานกันก็เห็นได้ว่าพี่แอนแอบมองผมเหมือนกัน จนบ่ายคล้อย
พี่แอนก็บอกให้หยุดไว้แล้วโทรศัพท์ไปสั่งข้าว ระหว่างรอก็นั่งเล่นดิ่มน้ำตากลมให้หายเหนื่อยหายร้อน “พี่แอนอยู่คนเดียวเหงามั๊ย” “ก็.. เหงาเหมือนกันนะ แต่ก็โอเคแหละ เรื่อย ๆ” “ไม่คบใครใหม่เหรอ” “ยังหรอก.. ใจมันยังไม่สงบน่ะนะ อุ๊ล่ะ มีเป็นชิ้นเป็นอันหรือยัง” “ดูถามเข้า ยังหรอกพ... อ่านทั้งเรื่อง
