..........หนิงปล่อยใจไปกับธรรมชาติเธอใช้เวลาที่หยุดหนึ่งสัปดาห์ไปกับการท่องเที่ยว เธอไปกราบไหว้พระทำใจให้สงบเธอไปเรื่อยๆไม่มีหมายกำหนดการ พักตามโรงแรมและรีสอร์ท วันที่สอง
หนิงดูสบายใจขึ้น วันนี้เธอขึ้นดอยอ่างขาง อยากสัมผัสอากาศหนาวยามเช้า อยากสัมผัสกลิ่นไอของชีวิตคนดอย จีนฮ่อ ดูเธอมีความสุข ยามเย็นแสงไฟอ่อนจากเรือนไม้ขัดแตะ แผดแสงส่องระยิบ แนวเขา
สูงดูกล้าแกร่ง แสงอาทิตย์ลับขอบฟ้า ความเย็นเริ่มแผ่คุม
...........หนิงรัดเราะสู่เบื้องล่าง ชีวิตชาวจีนฮ่อทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ดูเขาสนุกและสุขใจ หนิงเริ่มเข้าใจในธรรมชาติ เธอเดินผ่านบ้านแล้วบ้านเล่า ใต้ต้นท้อยามนี้ไล้ดอกหอม มีเพียงใบท้ออยู่มากมาย แนวปลูก
เรียงรายตามแนวเขา หนิงเดินไปตามทางสัมผัสกลิ่นไอ โอววมันไกลมากแล้ว ร่างเธอเดินตามเสียงเด็กๆ เด็กสาววัยใสสามสีคนด้วยชุดประจำชนชาติ หน้าตาใสสวยงาม ปากแดงจมูกแดงเหมือนปรุงแต่ง
ทั้งหมดยิ้มทักทายเธอ เด็กหนุ่มวัยเดียวกันเดินตามมาใกล้ เขาส่งภาษาเดียวกัน หนิงพูดคุยกับเขาดูเขาอายๆ
.......หนิง/สวัสดีจะ...ไปไหนกันคะ...
.......เด็ก/จะกลับบ้านครับ....
.......หนิง/บ้านอยู่ที่ไหนจ๊ะ
.......เด็ก/ด้านล่างครับ.....
.......หนิง/ชื่ออะไรจ๊ะ....
.......เด็ก/ซือ ซือ...ครับ
.......หนิง/ชื่อเพราะนะ....นี่ช่วยพาหนิงไปเที่ยวบ้างซิ
.......เด็ก/จะเที่ยวไหนครับ....ที่นี่มืดแล้ว....และน่ากลัวมีสัตว์ป่าน่ากลัวครับ
.......หนิง/จริงเหรอ....หนิงกลัวนะพาหนิงกลับด้วยคน
.............ซือซือ....พาหนิงเดินไปตามแนวเขาเตี้ยๆ...เพื่อนๆผู้หญิงไปกันหมดแล้ว...ซือซือพาเธอมาส่งที่เรือนพัก...ยามนี้ทุกคนต่างเข้านอนเพราะอากาศหนาวเย็น...ซือซือนั่งลงแล้วหยิบน้ำใสๆอยู่ในขวด
ออกมา...มันเป็นเหล้าสาเกของที่นี่...ซือซือบอกช่วยให้หายหนาว...ซือซือดื่มก่อนส่งให้หนิง...หนิงจิบช้าๆ...โอววมันร้อนวูบลงตามคอจนถึงท้อง...หนิงจิบอีกครั้งมันหอมรสชาดแปลก...มันอุ่นขึ้นจริงๆ...
แสงไฟจากตะเกียงในเรือนพอสาดแสงมองเห็นหน้าซือซือ...เขาเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดี ตอนนี้แก้มเขาแดงเพราะสาเก เขาดื่มลงเรื่อยๆดูเขาเก่งมากเรื่องการดื่ม หนิงขอจิบอีกครั้งดูเธอก็ชอบเช่นกัน หนิงดู
ใจเธอคิดอะไรอยู่ ดูเธออยากปลดปล่อยความรู้สึกเหงาออกมา หนิงมองหน้าเด็กอย่างจงใจ สายตาบ่งบอกความรู้สึก เธอรู้ตัวว่าเธอต้องการอะไร เด็กน้อยซือซือ มองเธอเช่นกัน ส... อ่านทั้งเรื่อง
