ดอกสีแดงสดของต้นหางนกยูงกำลังบานสล้าง ในมหา’ลัยพลุกพล่านไปด้วยหนุ่มสาวปัญญาชน บ้างเดิน บ้างนั่งจับกลุ่มพูดคุย บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคักในช่วงเบรกพักเที่ยง
ในซุ้มใจกลางมหา’ลัย สามนักศึกษาสาวสวย ฝน หวาน และแอนกำลังคุยกันอย่างออกรส ...เช่นเคย พวกเธอยังคงเป็นเป้าดึงดูดสายตาอันดับหนึ่ง จากชายหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ทั่วทั้งมหาลัย ด้วยหน้าตาสวย
สด หุ่นสมส่วนเต็มตึง และการแต่งกายชุดนักศึกษาแบบสมัยนิยม ฟิต-รัด-สั้น ชายใดได้มองเป็นต้องใจสั่นสะท้าน
แต่ช่วงหลังมานี้ หวานและฝน ดูจะตะขิดตะขวงใจกับแอน เพื่อนรักมากเป็นพิเศษ เพราะแอนดูเปรี้ยวยิ่งขึ้น ทั้งการแต่งตัวและกิริยาท่าทางที่เปิดเผยมากขึ้นกว่าเดิม
หวานมองหน้าแอนแล้วครุ่นคิด ก่อนจะเอ่ยปากถามตรง ๆ ตามนิสัยประจำของเธอ
“นี่...แอน เดี๋ยวนี้เป็นไร ทำไมเปรี้ยวเข็ดฟันอย่างนี้”
“เปล่านี่...ทำไมเหรอ เราก็เป็นอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว”
แอนตอบอย่างไร้เดียงสา ตากลมโตมีแววหยอกล้อเหมือนผู้หญิงเจ้าชู้
“โธ่ ..ก็ดูสิ ...ปกติเสื้อแอนก็เล็กอยู่แล้ว ดูวันนี้สิ เสื้อฟิตรัดเปรี๊ยะอย่างกับมันจะระเบิดออกมาแน่ะ แถม ...ยังใส่บราดำอีก.. อิอิ.. กะจะให้หนุ่ม ๆ ตาถลนหรือไง ..ฮึ!”
หวานไม่พูดเปล่า ใช้นิ้วจิ้มเบา ๆ ไปที่หน้าอกอวบอิ่มของแอน ซึ่งดันเสื้อนักศึกษาจนปูดออกมาเป็นก้อนชัดเจน แอนต้องตบมือหวานเบา ๆ อย่างมีจริตจะก้าน แต่ไม่ใช่เพราะเขินอายต่อผู้คนรอบข้าง หาก
สาวสวยตกใจที่เพื่อนมาจิ้มกะทันหันมากกว่า
“ก็อยากลองเปลี่ยนดู ...ไม่มีอะไรหรอก”
แอน พูดจบก็ดึงชายเสื้อนักศึกษาออกมานอกกระโปรงเพื่อคลายความอึดอัด ส่วนขาเพรียวงามคู่นั้นก็ยกขึ้นไขว่ห้าง ทำให้กระโปรงนักศึกษาสั้นกุด ร่นขึ้นไปจนเห็นโคนขาขาวดั่งหยวก หวุดหวิดจะเห็น
กางเกงชั้นในเต็มที นักศึกษาหนุ่ม ๆ บริเวณนั้นมองทุกกิริยาขยับเขยื้อนของสาวสวยอย่างอึดอัดเต็มกลืน
“แล้ว...วันนี้พี่ต้นมารับแอนมั้ย” ฝนถามขึ้นมาบ้าง
“อืมม.. ไม่หรอก ..เรายังไม่อยากเจอน่ะ”
หวาน เห็นหน้าแอนมุ่ยลงถนัดใจ ด้วยความอยากรู้ จึงโพล่งออกไป
“อะไร เป็นแฟนกัน ไม่อยากเจอกันได้ไง ...ถามจริงเถอะ ทะเลาะเรื่องอะไรกันเหรอ เราไม่ได้เจอหน้าที่พี่ต้น สุดหล่อของเธอมาหลายวันแล้วนะ”
“อืมม ช่างมันเถอะ ...เอาไว้เราอยากเล่า แล้วจะเล่าให้ฟังละกัน”
แอนตัดบท ไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด เธอไม่อยากรื้อฟื้นเหตุก... อ่านทั้งเรื่อง
