เมื่อลงรถ เดินไปอีกประมาณ 500 เมตรก็จะถึงทางเข้าบ้านของสองแม่ลูกแล้ว แต่ฝนเจ้ากรรมที่ตกเปาะแปะๆ อยู่ดันโหมกระหน่ำลงมาอีก ทำให้สองแม่ลูกต้องรีบวิ่งเข้าไปหลบในศาลาพักผู้โดยสารริมทาง
ลักษณะเป็นทรงไทยหลังคาแหลม เปิดโล่งทั้งสี่ด้าน มีเสาสี่ต้นที่ อยู่ตามมุม ด้านหน้าม้านั่งยาวที่ติดพนักพิง ถ้าตั้งใจหลบคนเดินผ่านสามารถแอบหลังเสาได้เลย เรื่องไฟไม่ต้องพูดถึงไม่มีอยู่แล้ว จึงค่อนข้างมืด ขณะนั้นเป็นเวลาประมาณ 3 ทุ่มแล้ว และที่ป้ายตรงนี้เป็นแถบชานเมือง มีรถเมล์วิ่งผ่านแค่สายเดียว ปกติรถก็ไม่ค่อยจะมากอยู่แล้ว มาในสถานการณ์ที่ฝนตกหนักมาตั้งหัวค่ำ และดึกขนาดนี้ นานจะเห็นแสงไฟจากรถวิ่งผ่านไปมาซักคัน ทำให้ในศาลาจึงมีเพียงสองแม่ลูกหลบ
ฝนอยู่เท่านั้น เข้าไปซุกตัวอยู่หลังเสาด้านในเจตนาเพื่อหลบละอองฝน เพราะความที่อากาศหนาวหรือไงไม่ทราบ ทำให้ต้องยืนเบียดกันอีก ในบรรยากาศแบบนี้ประกอบกับอารมณ์ที่ยังครุกรุ่นอยู่ของทั้งคู่ ต่างคนต่างเงียบ จะมีก็สบตากัน และเมื่อนั้นเหมือนน้ำมันถูกกับประกายไป เหมือนอ่านใจกันออก ทั้งสองลืมความเป็นแม่ลูก เผลอตัวโอบกอดกระหวัดรัดรึงกันราวกับคู่รักก็ไม่ปาน บดขยี้ริมฝีปากส่งลิ้นเข้าไปพันกันนัวเนียมือไม้ของตูนป่ายปะไปทั่วตั้งแต่พวงนมสองเต้า ก่อนที่เลื่อนลงไปตะปบโคกหีอล่างฉ่างที่ด้านล่าง นารถนภาก็ไม่ได้น้อยหน้า มือของเธอก็ลูบไล้ท่อนควยของลูกชายซึ่งบัดนี้ แข็งขึ้นเป็นลำ ต่างเฝ้าขยำขยี้กันอย่างไม่ลดละ จนในที่สุดนารถนภาต้องปากบอกออกมา “ซี๊ด..ช่วยแม่ด้วย..ช่วยด้วย..ซี๊ด” … เอาล่ะซิ นายตูน ทำมาได้ถึงตอนนี้ก็เพราะอารมณ์เงี่ยนพามาแท้ๆ เลยมาตอนนี้ตอนนี้จะทำยังไงล่ะ เงอะๆงะ “ช่วยอะไรครับแม่..ให้ตูนช่วยอะไรครับ” “ก็ช่วยอย่างที่เค้าทำกันนะซิ..ไม่เคยหรือไง” “ครับไม่เคยครับ” “อ้าว..แล้วเห็นทำเก่ง” “ตูนก็ไม่รู้ทำไปได้ยังไงครับ รู้แต่ว่ามันอยากทำ แล้วแม่ก็เป็นผู้หญิงคนแรกที่ตูนได้ จับๆ เอ่อ จับ”….....“หี” .......
นารถนภา ต่อให้เสร็จเพราะเห็นตูนตะกุกตะกักตอบ ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้พูดออกไปได้อย่างไร..ปกติเธอจะเป็นคนที่พูดเรียบร้อยมาก แค่คำว่ากระเจี๊ยวเธอยังไม่กล้าพูดเลย แต่ตอนนี้ยิ่งได้พูดยิ่งมีอารมณ์มาก หรือจะเป็นเพราะว่าติดมาจากอินเตอร์เน็ท “อุ๊ยแม่เล่นพูดตรงๆแบบนี้เลยเหรอ” “แม่ก็ไม่รู้นะ..แต่แม่ก็รู้สึกเงี่ยนมากขึ้น..ตอนนี้ตูนพูดกับแม่แบบนี้นะ”
” “อย่างนั้นก็ได้ครับ...ใช่ครับแม่เ... อ่านทั้งเรื่อง
