“โครม !!” เสียงรถปะทะกับต้นขี้เหล็กที่ข้างทางของสายเอเซีย แรงปะทะที่รุนแรงทำให้ต้นขี้เหล็กขนาดเขื่องขาดกระเด็น หลังจากฝุ่นจางมันเหมือนทำให้ ตรงนั้นทุกอย่างแทบจะหยุดเคลื่อนใหว ชาวบ้านที่ทำนาอยู่บริเวณนั้นต่างตะลึงกับสิ่งที่เห็น รถเก๋งสีขาวชนกับต้นไม้จนหน้ารถยู่ หลังจากทุกคนใด้สติก็รีบมาช่วยเหลือทันที ภาพที่เห็นเด็กหนุ่มอายุประมาณ 25 ปีร่างกายเต็มไปด้วยเลือด แต่ยังคงมีลมหายใจ ชาวบ้านช่วยกันนำร่างเขาออกจากซากรถแล้วนำส่งโรงพยาบาลทันที …………..
………………………………………………………………
“คุณนิรมล ใช่ใหม?คะ” เสียงเรียกชื่อของเธอทางโทรศัพย์ดังขึ้น “ค่ะ ดิฉันเอง มีอะไรหรือค๊ะ”
“คืออย่างนี้นะคะ คุณนิรมลโปรดทำใจนิดนึงนะคะ” เสียงที่หยุดลงมันทำให้หัวใจของ นิรมล แทบจะหยุดเต้นลงทันที เธอรับรู้ด้วยสัญชาติญานว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ
” คือทางเราใด้ค้นข้อมูลของผู้บาดเจ็บที่ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล ก็คิดว่าคุณ นิรมลคงเป็นญาติของคุณ ปรีชา ใช่ใหมคะ ” เสียงที่หยุดลงมันทำให้น้ำตาเธอเริ่มใหลเหมือนรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นทันที
“ค่ะ .. ดิฉันเป็นแม่เขาคะ” เธอพยายามกลั้นเสียงที่เริ่มจะสั่น
“ลูกชายคุณ ขับรถชนต้นไม้ตอนนี้ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลจังหวัด ทางเรากำลังพยาบาลเขาอยู่ขอให้คุณมาที่โรงพยาบาลด้วยนะคะ” สิ้นเสียงของพยาบาล นิรมลไม่มีเสียงที่จะตอบหรือแม้แต่ จะขอบคุณ มือเธออ่อนกำลังอย่างไม่มีเหตุผล หูโทรศัพย์ร่วงลงกับพื้น เธอแทบจะเป็นลม
………………………………………………………….
ลูกชายเธอจะเข้ามากอดเธอพร้อมกับจูบแก้มเธอทุกๆเช้า “แม่ครับ ผมรักแม่ ” เสียงของลูกชายเธอที่บอกรักเธอ
เป็นประจำก่อนไปทำงาน มันทำให้เธอมีสติ เธอบอกกับตัวเองว่าเธอต้องไม่เป็นอะไรตอนนี้ ลูกชายเธอกำลังรอเธอ เธอพยายามตั้งสติ รีบแต่งตัวบึ่งรถไปที่โรงพยาบาลทันที
“คุณหมอคะ ลูกดิฉันเป็นอย่างไรบ้างคะ” เสียงนิรมลถามคุณหมอทันทีที่เห็นหมอออกจากห้องผ่าตัด
“คุณเป็นญาติคนเจ็บใช่ใหม?ครับ ”
“คะ” เธอตอบอย่างกังวล
“คนเจ็บไม่เป็นอะไรมากครับ แขนหักสองข้าง หัวแตกนิดหน่อย แต่ผมกังวลไม่รู้ว่ากระดูกสันหลังว่าจะเคลื่อนหรือเปล่าครับ คงต้องดูอาการซักระยะครับ ” เสียงคุณหมอที่อธิบายให้เธอใด้สบายใจ
“ไม่ต้องกังวลครับ ทางเราจะดูแลให้อย่างใกล้ชิดครับ ขอให้สบายใจใด้ครับ” คุณหมอพยายามลดความกังวลของคุณนิรมล “ขอบคุณหมอมากคะ อย่างไรด... อ่านทั้งเรื่อง
