ล้างแค้น

..... ผมชื่อพีทครับ ผมมีเรื่องประสพกามมาเล่าให้คุณๆฟัง เมื่อครั้งผมเรียนมัธยมสาม ในโรงเรียนที่เรียน มีเด็กมัธยมหนึ่งอยู่คนหนึ่ง เธอชื่อน้อยจอย น้องจอยเป็นคนสวยมากทั้งที่อายุแค่สิบสองยังไม่เต็มเลย ทั้งสวยทั้งหยิ่งเลยล่ะครับ ผมเองก็เคยเข้าไปทาบดู แต่หน้าแตกกลับออกมา ใครๆก็โดนน้อยจอยฉีกหน้า กันทั้งนั้นถ้าทะเล่อทะล่าไปจีบเธอเข้า ผมสุดแสนจะแค้นน้องจอยมาก คิดหาทางแก้แค้นเธอเสมอ และในที่สุดฟ้าก็เป็นใจให้ผมได้ล้างแค้น

น้องจอยมีบ้านอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนนัก ผมตามดูเธอกลับบ้านอยู่หลายวัน และในที่สุดผมก็รู้ความเป็นไป

ในบ้านของเธอพอสมควร ผมสังเกตุเห็นว่า วันเสาร์เมื่อโรงเรียนหยุด น้องจอยจะอยู่บ้านคนเดียว พ่อแม่จะไปทำงานหมด ผมแอบดูแอบวนเวียนอยู่หลายอาทิตย์จนแน่ใจ

..... ในที่สุดวันหนึ่ง ผมนัดกับเพื่อนอีกสามคน มี ต้น นัท อู๊ด เพื่อนซี้ที่แต่ละคน ก็เคยหน้าแตกเพราะน้องจอยมาแล้วทั้งนั้น เราสุมหัววางแผนกันอย่างดี วันนี้เราจะล้างแค้นน้องจอย ผมเริ่มแผนการณ์ในเช้าตรู่วันเสาร์ เมื่อพ่อแม่จอยออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้ามืด เพื่อไปทำงาน ผมไปกดกริ่งประตูบ้านเรียกจอย จอยสะลึมสะลือออกมาดู เธองงครับ จะไม่งงได้อย่างไร ก็ร้อยวันพันปีเธอเคยเห็นผมแต่ในโรงเรียน วันนี้โผล่มาบ้านแต่เช้าทำไม จอยเดินมาที่ประตูแล้วถามผมว่ามาทำไม ผมทำหน้าเฉยๆ บอกไปว่า รถผมเสียอยู่หน้าบ้าน ไม่รู้ว่าเป็นบ้านจอยหรอกนะ หม้อน้ำรถมันเดือด จึงอยากจะขอน้ำมาเติมรถหน่อย จอยมองออกมาก็เห็นรถเปิดฝากระโปรงอยู่ เป็นรถของอู๊ด จอยทำหน้าไม่พอใจและลังเล แต่ผมก็พูดท่าโน้นท่านี้ไปเรื่อยๆ บอกขอรองน้ำใส่ถังมาเติมรถแค่นี้ ไม่น่ามีปัญหา เด็กโรงเรียนเดียวกันแท้ๆ บ่นไปบ่นมาน้องจอยคงรำคาญ เธอจึงไขกุญแจประตูให้ เท่านี้ก็เข้าล็อก

..... ผมผลักประตูเข้าไปถามจอยว่า ก๊อกน้ำอยู่ตรงไหน จอยหันหลังแล้วชี้ไปที่มุมสนามหญ้าหน้าบ้าน ตอนนั้นผมเข้าล็อกคอ เอาผ้าเช็ดหน้าที่ชุบยาสลบ ซึ่งได้มาจากต้นที่มีพ่อเป็นหมอ โปะเข้าปิดปากปิดจมูกน้องจอย จอยดิ้นสุดแรงแต่สู้แรงผมไม่ได้ ต้น อู๊ด นัท ที่แอบบังๆอยู่ริมรั้ว รีบผลุบเข้ามาช่วยกันจับจอยไว้ ครู่เดียวจอยก็นิ่งไป เรารีบเลื่อนรถไปพ้นหน้าบ้าน ปิดประตูเรียบร้อย แล้วอุ้มจอยเข้าในบ้านเธอเอง

..... เราสี่คนมองหน้ากันยิ้มๆ น้องจอยนอนหลับอยู่บนพื้น เธอยังคงดูสวยเหมือนเดิม ผมลงนั่งใกล้ๆ น้องจอยใช้มือลูบคลำนมกระเปาะเล็กๆของเธออย่างเมาม... อ่านทั้งเรื่อง