แต่มันไม่ใช่ หรือไม่เชิงเป็นอย่างที่ใคร ๆ เขาเรียกกันว่าเซ็กซ์หมู่
ตอนนั้นเราเรียนอยู่ไฮสคูลปีสุดท้าย สถานที่คือนิวเจอร์ซีย์
ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันมีประโยชน์อะไรหรือเปล่า ที่ผมต้องบอกไว้ด้วย
เราสี่คนอยู่ในรถดอด์จเก่า ๆ ของผม เราขับมาจอดอยู่หลังเนินในบริเวณที่จอดรถรกร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นสถานที่ประเภทที่ใคร ๆ เขามาใช้กัน เวลาไม่มีทางเลือก และจำเป็นต้องปลดเปลื้องกำหนัดกันในรถ
ปีนั้นเป็นปีที่ผมเกลียดชีวิตตัวเอง ที่ต้องทนอยู่ในนิวเจอร์ซีย์ แต่ก็นึกดีใจด้วยว่า อีกไม่นาน เมื่อผมเรียนจบไฮสคูลแล้ว ผมจะได้มีโอกาสไปให้พ้น ๆ จากเมืองนี้เสียที เมืองที่ผู้คนใจแคบ เห็นแก่ตัว ไม่รู้จักเห็นใจใคร เมืองที่จุดมุ่งหมายของชีวิต คือ การปล่อยชีวิตให้ไม่มีความหมายอะไร
แต่ผมมาตระหนักได้ทีหลัง ว่าที่จริงแล้ว ผมต่างหากที่ใจแคบ เห็นแก่ตัว ไม่รู้จักคิดเห็นใจคนอื่น แต่ผมก็มีข้ออ้าง มีใครในโลกนี้บ้างล่ะ ที่รู้ตัวว่าตัวเองใจแคบ เห็นแก่ตัว ในยามที่หัวใจกำลังหลงคนที่ตนปรารถนาจะครอบครอง
อย่างไรก็ตาม เราอยู่ด้วยกันในรถ ซึ่งจอดอยู่หลังเนินในลานพรอดรัก
ผมอยู่ข้างหน้ากับแฟนผม ไอ้เพื่อนซี้ของผมอยู่กับแฟนมันที่เบาะหลัง เราเปิดวิทยุทิ้งไว้ ผมจำไม่ได้แล้วว่ามันเล่นเพลงอะไรบ้าง แต่มั่นใจว่า หนีไม่พ้นพวกเพลงฮิตที่กระหน่ำเปิดกันในยุคสมัยของมัน และมันดังกลบเสียงร้อง เสียงคราง เสียงหอบหายใจของเรา
ทุกอย่างดำเนินไปตามจังหวะลีลาของมันอย่างลื่นไหลราบรื่น สนองตอบตามแรงแห่งความปรารถนาจะชักจูงไป ยกเว้นความปรารถนาหนึ่งที่ไม่อาจตอบสนองได้
ผมต้องการแฟนของเพื่อนผม และผมรู้ด้วยว่า เธอก็ต้องการผม
เรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ
แฟนผมน่ะ เป็นคนน่ารักอ่อนหวาน ฉลาด และเซ็กซี่ แล้วผมก็มั่นใจว่า ทุกวันนี้เธอก็ยังเป็นอย่างนั้น ไอ้เพื่อนซี้ผม มันก็เป็นคนน่ารัก ฉลาดและมีกัญชาชั้นดีในครอบครองเสมอ แล้วผมก็แน่ใจว่าทุกวันนี้มันก็ยังเป็นแบบนี้
แต่ว่าแฟนสาวของมัน คนที่อยู่กับมันที่เบาะหลัง ดันเป็นคนที่ผมต้องการจริง ๆ อยู่ลึก ๆ เธอเป็นคนที่ผมนึกเห็นภาพในจิตนาการของผม ทุกครั้ง ทุกเวลา ระหว่างที่ผมทำกิจกรรมทางเพศแบบฉายเดี่ยวในห้องนอนของผม
ผมแอบกระหายที่จะเสพ ที่จะสัมผัสเธอมาตั้งนานแล้ว และผมเชื่อว่า ผมอ่านไม่ผิด ในบางเวลาที่ผมเห็นเธอมองตอบผมด้วยสายตากระหายอย่างเดียวกัน แม้ว่ามันจะไม่ใช่สา... อ่านทั้งเรื่อง
