ก็เพราะพี่สาวของบรรดาหัวเอกกกลุ่มสองสามคนนี่น่ะจอมเฮี๊ยบเลยครับ ถ้าบอกว่าไปดูหนังสือบ้านเพื่อนละก็ พอถึงบ้านเป็นได้เรียกดูสมุดทุกที ถ้าไม่มีความคืบหน้าละก็ฟ้องแม่ครับ ทีนี้ละหูได้ชากันมั่ง พวกเราก็เลยขยันกันเป็นส่วนใหญ่ มีหนังสืออย่างว่าเป็นส่วนประกอบพอให้ตื่นเต้นเป็นครั้งคราว ไอ้วันที่เกิดเรื่องน่ะ มันเป็นวันหยุดครับ ปลาย ๆ กุมภาพันธ์แล้ว โรงเรียนก็ปิดเทอม อากาศก็เริ่มอ้าว ๆ แล้ว ตอนบ่าย ผมก็ไปเตะฟุตบอลกับเพื่อน ๆ กลับมาถึงบ้านก็เกือบหกโมง เห็นพ่อขยับรถมาหน้าบ้านก็รู้ว่าคงไปงานเลี้ยงอะไรกันอีก น้องชายอีกคนก็ไปค้างบ้านเพื่อนครับ ไม่รู้ว่าจะมีกิจกรรมแข่งขันแรงฉีดกันเหมือนผมหรือเปล่า แต่ก็ช่างมันเถอะครับ ที่สำคัญคือคืนนี้ไม่มีรายการทีวีที่น่าสนใจเลย คงเซ็งน่าดูกว่าจะหลับ เย็น ๆ แล้วอากาศก็ยังอ้าว ๆ
พออาบน้ำเสร็จผมเลยใส่กางเกงกีฬากับเสื้อยืดตัวโคร่ง ๆ แค่นั้น จะได้เย็นสบาย ชายเสื้อมันก็ยาวจนคลุมง่ามขาลงไปคงไม่มีใครเห็นถ้าเจ้าหนูของผมมันจะแกว่งไกวอะไรไปบ้าง ลงมานั่งกินข้าวก็เจอจอมเฮี๊ยบนั่งอยู่ก่อนแล้วแหละครับ "นึกว่าจมน้ำตายแล้วนะนายเอก" พี่สาวเปิดฉากบ่น "อาบน้ำอะไรนานนักหนายะ" "ขัดจรวดน่ะพ... อ่านทั้งเรื่อง
