เรื่องนี้แต่งเพื่อความสนุก เพราะมีคนทำแบบนี้จริงที่ผู้แต่งไม่รู้และไม่เห็นกับตา แต่ฟังเขามาจึงนำมาแต่งเพื่อ
อารมณ์อันสุนทรีย์ .............เจนเป็นสาวเหนือเติบโตมาในตระกูลผู้ดี การปลูกฝังความทะเยอทะยานจึงมีในอุดมการณ์ของเธอ ตอนเธอเรียนปีหนึ่งในมหาวิทยาลัย ความฝันที่อยากเป็นศิลปินนักแสดงหรือ
นักร้อง จึงนำเธอไปสู่การเรียน
ศิลปศาสตร์ เพื่อนๆเธอหลายคนก็ชอบแต่สู้เรื่องเม็ดเงินที่ต้องใช้ในการเดินทางและแต่งตัวในการไป
แคสติ้งกับบริษัทหรือค่ายเพลงไม่ไหว คงเหลือแต่เธอที่มีกำลัง แฟนเธอเองก็ชอบแต่ไม่เห็นด้วยมากนัก จึงทำให้ทั้งสองห่างกันเมื่อเขาและเธอขึ้นปีสาม..........ค่ายเพลงแห่งหนึ่งเรียกเธอไปคุย จนสรุปว่า
ให้เธอมาลองแต่ยังไม่ถึงขั้นจับปากกาจดสัญญา
เวลาผ่านไปเกือบปี การจับปากกายังไม่เกิดขึ้น เจนร้อนใจ บางครั้งเธอขอเข้าไปคุยกับพวกผู้บริหารก็มี คุยกับคนขับรถท่านประธานฯก็เคย คืออยากรู้ไปหมด เธอเคยมาดักรอท่านประธานฯตรงหน้าบริษัทฯ
เมื่อเห็นคนขับรถนำรถมาจอดรอ เธอทำได้ทุกอย่างเพื่อการจะเป็นศิลปิน วันนี้....เจนมาที่บริษัทฯแต่เช้า
พี่คะ.....หนูอยากพบท่านประธานฯคะ.........เจนบอกแก่เลขาฯท่าน
เลขาฯ.....นัดหรือเปล่าจ๊ะ
เจน.........เปล่าคะ
เลขาฯ......คงไม่ได้นะคะน้อง
เจน.......พี่หนูขอนะคะ.....ช่วยหนูหน่อยคะ หนูอยากคุยกับท่านนิดเดียว
เลขาฯ......ไม่ได้นะคะ
เสียงออด....ดังเรียกเลขาฯ.....คุณ มล มาหาผมหน่อย....ท่านคะหนูขอพบท่านคะ....เสียงเจนแทรกเข้าไป เลขาฯทำท่าดุ
เจน....นี่น้องอย่าทำแบบนี้นะคะ
เลขาฯ......น้องท่านเรียกเข้าไปพบ
เจน.....หรือคะพี่.....ขอบคุณพี่มากคะ
เจนนั่งที่ชุดรับแขก โดยท่านประธานฯยังคงคุยโทรฯอยู่ เมื่อท่านหันมา ท่านประธานฯถึงตาค้าง เพราะเจนคนสวย
เธอนุ่งกระโปรงสั้น โชว์ขาอ่อนอันเรียวงาม แถมนั่งเห็นช่องกระโปรงตรงกลาง ไม่ว่าใครก็ต้องมอง
ท่านฯ......มีอะไรหนูเจน
เจน.........คือ ท่านคะ.......หนูอาจใจร้อนคะ.....คือหนูอยากออกเทปเร็วๆ......หนูอยากเป็นนักร้องมากๆคะท่าน
ท่านฯ........ใจเย็นๆหนูเจน......แล้วผมจะดูแลให้นะครับ
ท่านประธานฯพูดจบก็ยังคงมองร่องขาเจน ขาเจนดูสวยมาก ท่านประธานฯถึงกับมองอย่างตั้งใจ เจนเห็นก็เลยแกล้งท่านเพื่อว่าหากท่านสนใจตัวเธอ เธอคงได้เป็นศิลปินเร็วขึ้น เจนนั่งแยกขามากขึ้น และ
เมื่อเห็นท่านมอง เจนก็แกล้ง
ลุกขึ้นเพื่อจะไปหาท่าน จัง... อ่านทั้งเรื่อง
