อีกสามวันผมกลับบ้านหลังเลิกงานตอนค่ำ เห็นบ้านปิดเงียบ แม่คงออกไปข้างนอกแต่ไปไหนป่านี้แล้ว บ้านเราชั้นเดียวผมเข้าประตูหลังได้มีกุญแจ ผมผ่านห้องนอนแม่ทีหน้าต่างเปิดรับลมอยู่มีมุ่งลวดม่านบังตาแต่พอเห็นในห้องมีแสงไฟออกมา ผมยื่นหน้าดูคิดว่าถ้าแม่อยู่จะเรียก ผมเห็นแม่นั่งอยู่ที่ขอบเคียง แม่ใส่ผ้าถุงอยู่บ้านปกติแต่เสื้อหลุดลุ้ยผมยู้ยี้ดูไม่เรียบร้อย แม่ก้มหน้าอุ่นน้องที่แบเบาะแนบอกให้นมอยู่ ผมกำลังจะเรียกแม่พอดีมีนายสินออกจากห้องน้ำในสภาพผ้าเช็ดตัวพันเอว เขาเดินไปหยิบกางเกงที่พาดอยู่ที่เก้าอื้ทำท่าจะใส่ผมตะลึงนี่มันอะไรกัน นายสินหยิบกางเกงแต่ไม่ใส่เอามาโยนไว้ปลายเตียง แล้วมายืนข้างแม่เขาลูบหัวแม่ เขาพูดผมได้ยินห้องไม่ใหญ่ “ร้องไห้ทำไม่ไม่เสียหายยุบสลายอะไรฉันสิเสียเงินทั้งต้นทั้งดอก” แล้วเขาจิกผมแม่ให้เงยหน้าขึ้น ผมเห็นแม่สะอื้นไห้น้ำไหล เขาเอามือตบแก้มแม่ที่น้ำตานองหน้าเบาๆเขาบอก “แกต่อลอง... อ่านทั้งเรื่อง