" ตึ่ก!!! ตึ่ก!!! ตึ่ก!!! ตึ่ก!!! ตึ่ก!!! ตึ่ก!!! "
" ฮ้า!!! ฮ่า!!! ฮ่า!!! ว้าย!!!!! ฮ่า!!!! ฮ่า!!! ฮ่า!!!! "
" นี่ ๆ !! อย่ามาวิ่งส่งเสียงดังตรงระเบียงสิ!! "
คุณครูพรพรรณ เอ็ดนักเรียนเด็กประถมตัวเล็กตัวน้อย
ที่มาเล่นวิ่งไล่จับกันสนุกสนานสุดเหวี่ยง ตอนพักเที่ยวกินข้าวอยู่หน้าห้องเรียน
" ............อืม " คุณครูยังสาว รุ่นราวคราวเดียวกับแม่อุ้ม เพื่อนบ้านตลาดเดียวกัน
รู้สึกแปลกตาไปที่น้องโมลูกแม่อุ้ม 2 - 3 วันมานี้ ดูไม่ค่อยจะแจ่มใสเหมือนที่เคย
" โม เป็นอะไรหรือเปล่าลูก มีอะไรบอกครูได้นะลูก " ครูพรพูดน้ำเสียงอ่อนโยน เป็นห่วงเป็นใย
ทักน้องโมลูกแม่ค้าคนรู้จัก ที่สนิทสนมกันเป็นอย่างดี
ทั้งหนูน้อยคนนี้ยังเป็นลูกศิษย์ เด็กในชั้นเรียน ที่ตนเองเป็นคุณครูประจำชั้น ประถมปีที่ 3 อยู่ด้วย
" ............คือ " น้องโมอึกอัก ไม่รู้จะบรรยายภาพระทึกใจติดตา
ที่เห็นเมื่อตอนกลางดึกคืนนั้น ระหว่างแม่อุ้มของตนกับไอ้ลุงสักอย่างไรดี
" หือ ?........ " ครูพรส่งยิ้มหวานเป็นกันเอง ตามประสาคุณครูใจดี
แต่ในใจคิดว่าน้องโมคงมีเรื่องอะไรแน่ ๆ
" ครูพร จะเก็บเป็นความลับจ้ะ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม โอเคเนอะ "
ครูพรส่งนิ้วก้อยทำสัญญาเอาใจเด็ก ด้วยอยู่กันเพียงสองคน
และเป็นจังหวะปลอดคนพอดี คงไม่มีเด็กอื่นหรือใครที่ไหนได้ยิน
..........แล้วด้วยความใสซื่อ ของน้องโมที่เคารพคุณครู
แต่.....อีกใจก็ลังเลว่าเรื่องนี้จะพูดได้จริงเหรอ ?
ทว่าคุณครูพรก็เป็นผู้ใหญ่ที่รู้จักกันดี แถมยังใจดีมาก ๆ อีกด้วย
"...............คือ หนู... หนูเห็น.... "
" จ๊ะ ? ..... "
" เรื่อง.... เรื่องของผู้ใหญ่น่ะค่ะ..... "
" ........เรื่องของผู้ใหญ่ ? " ครูพรสังหรณ์ใจ แล้วก็ต้องตกใจกับสิ่งที่ได้รับรู้มากทีเดียว........
" คุยกันสนุกเลยนะ ป้าแดง แม่อุ้ม " ครูพรเดินมาทักทายเพื่อนบ้านยามบ่ายวันหยุด
" เอ้อ... พร มา ๆ นั่ง ๆ วันนี้อากาศดีนะไม่ร้อนเลย "
ป้าแดง เมียไอ้ลุงสักผัวลับของแม่อุ้มขานรับ
พร้อมเขยิบที่ให้ครูพร หนึ่งในสมาชิกวงสนทนา ตามประสาแม่บ้านได้นั่ง
" สอนหนังสือเป็นยังไงบ้างครูพร เหนื่อยไหม " แม่อุ้มถามเสียงใส
" ตามนั้นแหละจ้ะ แม่อุ้ม เด็ก ๆ นี่มันเจี๊ยวจ๊าว ซนกันดีเหลือเกินล่ะ "
ครูพรคนสวยออกวาทะขี้เล่นเหมือนเคย
" ฮู้ย...... ตามประสาของมันน่ะแหละ เด็ก ๆ น่ะ เดี๋ยวมันเหนื่อยก็หยุดเองแหละ " ป... อ่านทั้งเรื่อง
