ผมหนุ่ยครับ อายุ 20 ปี กำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งย่านรังสิต คณะที่ผมเรียนเป็นแขนงวิชาเกี่ยวข้องกับสื่อสารมวลชน ในช่วงก่อนจบการศึกษานักศึกษาว่าที่บัณฑิตทุกคนจะต้องผ่านการฝึก
งานกับหน่วยงานที่เกี่ยวกับสื่อด้านต่างๆที่แต่ละคนเลือกเรียน ผมได้ฝึกงานที่หนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง เนื่องจากเรียนด้านหนังสือพิมพ์ งานนี้ต้องอาศัยเส้นสายอยู่พอสมควร เพราะหนังสือพิมพ์ที่
ผมเข้าไปฝึกงาน เป็นบริษัทที่ไม่ใช่ใครจะเข้าออกได้ง่ายๆ แต่พอดีพ่อของ "ไอ้ต้น" เพื่อนสนิทก๊วนเดียวกันเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายการเงินของหนังสือพิมพ์ฉบับดังกล่าว ผมกับต้นจึงได้มีโอกาสเข้าไปฝึกงาน
โดยได้เข้าไปอยู่ในแผนกข่าวอาชญากรรม การฝึกงานก็ไม่มีอะไรมาก ผมกับไอ้ต้นก็แค่คอยตามติดพี่นักข่าวไปทำข่าวเวลาเกิดเหตุด่วนเหตุร้ายต่างๆ ทั้งปล้นร้านทอง ฆ่าข่มขืน หรือคดีล่วงละเมิดทางเพศที่
เป็นข่าวขึ้นหน้าหนึ่งอยู่เป็นประจำ หลังจากนั้นก็กลับมาเรียบเรียงเหตุการณ์ที่ได้พบมาให้เป็นเนื้อข่าว พิมพ์ใส่คอมพิวเตอร์ แล้วเอาให้พี่นักข่าวตัวจริงที่คอยเป็นพี่เลี้ยงให้ตรวจสอบแก้ไข ว่าขาดตก
บกพร่องอะไรไปบ้าง จากนั้นก็เก็บผลงานเข้าแฟ้ม เอาไว้เป็นส่วนหนึ่งในงานที่จะต้องเตรียมส่งอาจารย์
หนังสือพิมพ์ที่ผมฝึกงานมีออฟฟิศค่อนข้างใหญ่โตโอ่อ่า มีพนักงานหลายร้อยชีวิต แบ่งเป็นแผนกต่างๆมากมาย ผมอยู่ในส่วนของกองบรรณาธิการ ในส่วนนี้นอกจากจะมีบรรดานักข่าวแล้ว ก็ยังมีแผนกแม่
บ้านซึ่งคอยช่วยเหลืองานด้านต่างๆทั้งเดินเอกสาร ทำความสะอาด ชงกาแฟ เสิรฟน้ำ หน้าที่จิปาถะแล้วแต่ว่าใครจะเรียกใช้ "พี่เกต" คือแม่บ้านคนหนึ่งที่ผมได้มีโอกาสพบเจออยู่บ่อยๆ จนคุ้นหน้า และมี
โอกาสพูดคุยเล่นหัวกันตามประสาคนร่วมออฟฟิศ พี่เกต เป็นสาวใหญ่วัยเกือบๆ 40 ผิวขาว รูปร่างอวบๆค่อนข้างไปทางท้วม เรียกว่านมเป็นนมตูดเป็นตูด แกจะมีหน้าที่ทั้งคอยก็อปปี้เอกสาร ชงกาแฟ ไป
จนถึงทำความสะอาดส่วนต่างๆของออฟฟิศอย่างที่ผมบอกไปตอนต้น เท่าที่รู้สามีแกก็ทำงานอยู่ในบริษัทเดียวกันแต่อยู่แผนกที่คอยดูแลแท่นพิมพ์ มีลูกแล้วสองคน ผมมักแอบมองหน้าอกของพี่เกตอยู่เสมอๆ
เวลาที่แกเข้ามาก้มๆเงยๆทำความสะอาดโต๊ะในแผนกที่ผมนังพิมพ์คอมพิวเตอร์อยู่ ซึ่งแกก็คงรู้ตัวอยู่เหมือนกัน เพราะบางครั้งเวลาที่ผมจ้อง แกก็มักเงยขึ้นมามองหน้า และเอามือจับคอเสื้อให้เข้าที่เข้า
ทางอยู่เสมอ ... อ่านทั้งเรื่อง
