Εδώ και ενάμισι χρόνο περίπου μένω Θεσσαλονίκη για τις σπουδές μου.
Στο σπίτι μένω με συγκάτοικο αλλά για καλή μου τύχη βρήκε μια κοπέλα και τελευταία κοιμάται στο δικό της μιας και μένει αυτή μόνη κι έτσι μου άφησε το σπίτι ολόδικό μου. Κατά καιρούς γάμησα καλά μπορώ να πω κάποιες φοιτητριούλες αλλά και μη. Το μυαλό μου όμως ήταν κολλημένο αλλού.
Τα τελευταία 5 περίπου χρόνια έχω έντονες φαντασιώσεις με τρανς. Μπορώ να πω ότι αυτό με προβλημάτισε πολύ, διαρκώς είχα σεξουαλικές ανησυχίες για το αν είμαι ετερόφυλος ή ομοφυλόφιλος. Μετά όμως από την πρώτη μου καψούρα με γυναίκα ήμουν σίγουρος ότι γουστάρω τις γυναίκες. Σίγουρα δεν γουστάρω τους άντρες, αλλά με τις τρανς... Δεν ξέρω, με ερεθίζουν τρελά.
Μέχρι πριν μια εβδομάδα και ενώ κατά καιρούς είχα τηλεφωνικές επικοινωνίες ή ιντερνετικές, ποτέ μου δεν είχα το θάρρος να δοκιμάσω να κάνω κάτι. Αυτό που με βασάνιζε ήταν μήπως δεν το θέλω τελικά και ξενερώσω αλλά και επίσης αν δεν ήταν κάτι αρκετά καλό και ήταν κανά μπάζο θα με ξενέρωνε επίσης.
Μια μέρα όπως όλες τις άλλες που ήμουν για καφέ, γυρνώντας στο σπίτι και σκεφτόμενος την μέγιστη βαρεμάρα του να βλέπω τηλεόραση (λόγω του ότι δεν έχω ίντερνετ), σκέφτηκα να πάρω μια εφημερίδα με αγγελίες και να δω τι ζήτηση υπάρχει στην αγορά σύμφωνα και με το αντικείμενο που ασχολούμαι και εάν έβρισκα κάτι ενδιαφέρον, γιατί όχι.
Έτσι κι έγινε, πήρα την εφημερίδα στο σπίτι και την ξεφύλλισα, λίγο νωρίς την βαρέθηκα γιατί δεν υπήρχε τίποτα το ενδιαφέρον. Το διαβολάκι πάνω από το κεφάλι μου, μου ψιθύρισε να τρέξω στις τελευταίες σελίδες όπου το υλικό εκεί είναι καυτό. Τελικά ξενέρωσα επίσης, εκτός από ροζ τηλέφωνα-αγγελίες, ερωτικά γραφεία και άλλες αγάμητες καταστάσεις υπήρχαν μόνο επαγγελματίες τρανς :-) (ξέρετε πως στο Ελλαδιστάν μια τρανς για να μην πεινάσει πρέπει να βγει στην πορνεία, διότι δεν θέλει καν... อ่านทั้งเรื่อง
