เดือนกันยายนที่ผ่านมานี้ คุณแม่ของแคท
ไม่อยู่ตั้งเดือน กว่าจะกลับก็คงอีกนาน ในช่วงเดือน
นี้ทางโรงเรียนของแคทก็ปิดเทอมด้วย ซึ่งแคท
เองก็ออกเที่ยวตอนกลางวันบ้าง ตอนกลางคืนบ้าง
เพื่อแก้เซ็งที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว จนกระทั่งวันที่
แคทได้เรียนรู้ประสบการณ์ก็มาถึง ซึ่งเป็นการ
ตัดสินใจผิดพลาดเพียงแว่บเดียวของแคทเองแท้ ๆ
วันนั้นตรงกับวันพุธ แคทจำได้แม่นเลยเหมือน
เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง มันเหมือนกับว่าดวงของ
แคทต้องเจอเหตุการณ์นี้ เพราะวันนั้นแคทรู้สึกเบื่อ
และเซ็งที่ต้องอยู่บ้านคนเดียวมากอย่างที่ไม่เคยเป็น แคทแต่งตัวออกจากบ้านตอนเกือบเที่ยง
แคททานอาหารและช้อปปิ้งที่ห้างตั้งฮั่วเส็งกรุงธน
จนถึงประมาณ 4 โมงเย็นก็ออกจากห้าง แล้วเดินเล่น
เรื่อยเปื่อยมาจนถึงสี่แยกกรุงธน
เผอิญแคทเหลือบไปเห็นป้ายโรงหนังลาสเวกัสเข้า
เป็นโรงหนังที่ฉายหนังเรทอาร์แบบสองเรื่องควบ
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นแคทคิดยังไงถึงได้เรียกมอเตอร์ไซค์
ให้ไปส่งที่หน้าโรงหนัง
แคทตรงไปซื้อตั๋ว ตลอดเวลานั้นแคทก็รู้สึกว่ากำลัง
ถูกจ้องมอง แต่แคทก็ไม่ได้สนใจอะไร
พอได้ตั๋วแคทก็ตรงไปที่ประตูทางเข้า เป็นครั้งแรก
ในชีวิตของแคทเลยที่เข้าโรงหนังแบบนี้ พอผ่านประตู
เข้าไปแคทก็ต้องยืนงงอยู่ตั้งนาน เพราะมืดมากมอง
ไม่เห็นทางเดินเลย แคทต้องยืนนิ่ง ๆ อยู่เกือบ 5 นาที
พอดีกับที่หนังจบเพลงขึ้นและมีไฟสลัว ๆ เปิดขึ้น แคท
เลยพอจะมองเห็นทางเดิน จึงออกเดินไปเลือกที่นั่ง
แคทเลือกนั่งถัดมาจากจอประมาณ 10 แถวเห็นจะ
ได้โดยนั่งตรงกลางแถวซีกขวา
ระหว่างที่นั่งรอหนังฉายอยู่นั้น แคทก็เห็นมี
ผู้ชายเดินวนเวียนมาดูแคท แต่แคทไม่ได้สนใจ ประมาณ
7 - 8 นาทีไฟในโรงดับ แคทก็สนใจดูแต่หนังที่เริ่มฉาย
ด้วยความเพลินและมีอารมณ์คล้อยตามไปกับหนัง
บ้างพอสมควร หนังฉายไปราว ๆ 20 นาทีก็มีผู้ชาย
คนหนึ่งเดินเข้ามานั่งบนเก้าอี้ด้านขวามือแคท เขา
ทักทายและชวนคุยซึ่งแคทก็คุยด้วย จากแสงสลัว ๆ แคทพอจะมองเห็นหน้าเขาได้บ้างแต่ไม่ชัดสักเท่าไหร่
อายุคงประมาณ 30 กว่า ๆ นี่แหละ เขาแนะนำตัว
ว่าชื่อชาติ เรื่องที่คุยกันส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องของแคท
ซะมากกว่า เขาถามชื่อ ถามโน่นถามนี่เยอะแยะ แคท
ก็ตอบไปตามตรงทุกอย่าง แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่แคทโกหก
นั่นก็คือเรื่องอายุ แคทบอกกับเขาไปว่าแคทอา... อ่านทั้งเรื่อง
