ผมชื่อวีระชัย(วี) เรียนในกรุงฯ พ่อแม่ไปทำธุรกิจต่างจังหวัดประจำเดือนละหลายๆวันจนผมชิน ผมอาศัยอยู่กับปู่ย่าและญาติๆมาตลอด พ่อแม่ได้กันและมีผมตั้งแต่อายุยี่สิบกว่าๆเท่านั้น จนเมื่อผมอายุ ๑๓-๑๔ พ่อแม่ผมมีเงินทำธุรกิจส่วนตัวเปิด resort หรูราคาแพงที่เมืองชายทะเลรับนักท่องเที่ยวต่างชาติเป็นส่วนใหญ่ทั้งสองจึงไม่ค่อยมีเวลามาหาผมเราห่างกันไปนิดเพราะงานของท่าน แต่ทุกวันวันศุกร์แกจะให้ผมติดรถของ resort ที่รับส่งแขกกลับไปหาวันอาทิตย์ก็กลับเข้ากรุงฯเป็นอย่างนี้ประจำ พ่อแม่เลี้ยงผมแบบคนรุ่นใหม่เราสนิทกันมีอะไรก็คุยกันตรงๆโดยเฉพาะแม่ชอบหยอกล้อผมเล่นประจำใครไม่รู้จะนึกว่าเพื่อนหรือพี่น้องก็แม่ยังดูสาว พ่อผมมาเสียโรคร้ายเมื่อผมอายุ ๑๕ แต่ทิ้งสมบัติไว้ในชื่อผมทั้งหมดรวมทั้ง resort แต่แม่ยังบริหาร พ่อกลัวถ้าแม่มีผัวใหม่จะขายทิ้งหมดตัว แม่อายุแค่สามสิบกลางๆเท่านั้นแต่เป็นคนเก่งแถวผมยังสวยด้วยหน้าตาสดใส่ รูปทรง***ส่วนแม่ขนาด
๓๔-๒๗-๓๖ สูงกำลังพอดี ๑๖๒ ผิวขาวเนียนไม่มีที่ติผมยาวแค่บ่า เป็นที่หมายตาของหนุ่มใหญ่หรือเสี่ยทั่วไป ผมยังแอบชอบเลย หลังพ่อผมเสียแม่เอาใจใส่ผมมากขึ้นแกเฝ้าสังเกตความเจริญเติบโตของผมโดยตลอด ผมยังไปหาแม่ทุกวันหยุดไม่ขาดแม่สั่งไว้เพราะวันหยุดสุดสัปดาห์มักมีหนุ่มใหญ่หรือเสี่ยคนไทยมาพักหวังจะมาจีบแม่ประจำเห็นว่าแม่เป็นม่ายสวยว่างอารมณ์ แม่จะเอาผมควงกันไว้แม่เห็นว่าผมเป็นหนุ่มแล้ว ก็เกิน ๑๖ไปหลายเดือนอยู่ๆแม่ถามผมว่า แอบเที่ยวผู้หญิงบ้างหรือยัง ผมสิเขินอายแม่เขกหัวหยอกผมเบาๆว่า “อย่าโกหกถ้าเคยก็บอกมาดีๆแม่ไม่ว่าอะไร” ผมพยักหน้า บอกความจริง “เคยหนเดียวจริงๆกับเพื่อนก็แค่อยากลอง” แม่ถาม “ป้องกันตัวหรือเปล่า” ผมบอกง่ายๆ “ผมกลัวนะแม่”แกลูบหัวผมบอกว่า “ต้องระวังแม่มีวีคนเดียว” ผมพยักหน้า แม่เลยบอก “ที่นี่มีสาวต่างชาติอารมณ์เปลี่ยวใจตกมันมาพักบ่อยพวกนี้อยากหาเศษเลยแต่ไม่กล้า เรามีกฎเข็มงวดห้ามพนักงานชายหญิง
ยุ่งกับแขกเด็จขาด แต่สำหรับวีแม่จะดูให้เอาไมไม่ยากถ้าแม่แนะนำพวกนี้เชื่อใจแม่” เล่นเอาผมงงยิ้มขำๆว่า “แม่พูดเป็นเล่น” แม่บอก “วีตอนนี้ก็เหมือนช้างวัยตกมันห้ามไม่อยู่ยิ่งเคยแล้วเดี๋ยวก็เอาอีกจะพลาดแล้วยุ่งแม่หาให้ดีกว่าตกลงนะ” ผมยิ้มชอบใจ แล้วเสาร์นั้นก็ได้รายแรกสาวญี่ปุ่นสวยมีอายุหน่อยแม่แนะนำให้รู้จักแล้วเธอก็หิ้วผมขึ้นเตียงเธอชอบผมมากก็ผมมือใหม่คุณเธอเล่นสอน... อ่านทั้งเรื่อง
