ไม่ระวังตัวเท่าไรครับ ตอนนั่งอยู่บนรถ ผมพยายามชวนน้องหลินคุยไปเรื่อยๆ แต่สายตาของผมก็จ้องมองไปที่หว่างขาของน้องเขาตลอด แหม ถ้าผมได้ ไปอยู่ระหว่างเขาของน้องหลินบ้างจะเป็นยังไงครับ และตอนนี้ตรงเป้าของผมก็ตุงออกมาแล้วครับ ผมนั่งเกร็งเลยเพราะกลัวน้องหลินเห็น ด้วยความที่ผมนั่งเกร็งนี้เองทำให้น้องหลินสงสัย น้องหลินถามผมว่าพี่คะ เป็นอะไรเหรอ ปวดฉี่เหรอคะ แวะเข้าห้องน้ำที่ห้องหลินก่อนกลับก็ได้นะคะ พอน้องหลินพูดออกมาเช่นนี้แล้วเรื่องอะไรผมจะต้องปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไปล่ะครับ ผมเลยบอกว่า ครับน้อง พี่ปวดมาตั้งแต่ก่อนออกมาแล้ว แต่กลัวน้องกลับบ้านดึกเลยรีบมา และเมื่อมาถึงหอพักเอกชนของน้องแถวชานเมือง ผมก็เลยตามน้องหลินเข้าไปในห้อง ผมเพิ่งรู้ครับว่าน้องหลินอยู่กับเพื่อนหญิงอีกคนหนึ่งชื่อจอย จอยเป็นเด็กมัธยมรร.แถวนั้น มาอยู่ด้วยกันได้เพราะว่าพ่อแม่ทั้งสองคนรู้จักกันจึงฝากฝังเอาไว้ พอผมเข้าห้องน้ำเสร็จ ผมจึงขอตัวน้องกลับบ้าน ซึ่งตอนนั้นน้องเขากำลังโทรศัพท์อยู่จึงไม่สนในผมว่ากลับไปหรือยัง ผมจึงแกล้งเปิดประตู ทำเสียงรองเท้าเดินไป แต่หารู้ไม่ว่าผมได้แอบอยู่ในตู้เสื้อผ้าน้องเรียบร้อยแล้ว แล้วเพื่อนของน้องก็เข้ามาครับ น... อ่านทั้งเรื่อง