เจ้านายกับลูกน้อง

แล้วเขาก็พาผมไปหาแม่ลูกคู่นั้น พอผมไปเห็นสภาพความเป็นอยู่ของเธอแล้ว ผมอดที่จะสงสารไม่ได้ เพราะทั้งสองคนอยู่อย่างแร้นแค้นมาก ผู้เป็นแม่อายุราวๆ 25-26 ปี ชื่อ “นวล”ส่วนลูกสาวอายุราวๆ 9-10 ขวบ ชื่อ “นา” ใส่เสื้อผ้ามอมแมมเก่าๆ และสกปรก หลังจากที่ได้คุยกัน เธอก็ดีใจและเต็มใจที่จะมาอยู่กับผม ผมจึงพาสองแม่ลูกมาอยู่ด้วย ผมสาบานได้เลยแรกๆผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย แต่พออยู่ด้วยกันไป ผมก็ได้เห็นความน่ารักของสองแม่ลูกคู่นี้มากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเธออาบน้ำขัดสีฉวีวรรณ ใส่เสื้อผ้าใหม่ๆที่ผมซื้อให้ จึงดูสวยขึ้นผิดตา อกอวบพุ่งชันไม่มีหย่อนคล้อย ใบหน้าเมื่อดูนานๆก็จัดว่าสวยน่ารักพอตัว เพียงแต่ผิวเธอคล้ำไปหน่อยเพราะเธอทำงานอยู่กลางแดดกลางฝนมาตลอด เธอสองแม่ลูกคู่นี้จัดว่าขยันมากคนหนึ่ง ทำงานหนักเอา เบาสู้ มีความซื่อสัตย์ จึงทำให้ผมเกิดความเมตตาสองแม่ลูกคู่นี้มากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนลูกสาวเธอดูเปล่งปลั่งขึ้นกว่าเดิมมากเนื่องจากกินดีอยู่ดี มีความสบายใจ ไม่ต้องอดมื้อกินมื้อเหมือนเมื่อก่อน ส่วนรายได้ผมก็จัดให้เธอ ได้ตามสมควร แล้วยังแบ่งเงินให้เวลาขายผลผลิตได้อีกต่างหาก ซึ่งเธอดูจะพอใจมากกับรายได้ของเธอ เธอจึงแสดงค... อ่านทั้งเรื่อง