....................มันเป็นคืนแห่งความสุขจริงสำหรับครั้งแรกที่ชบาได้รับจากพ่อและป้าของเธอ...คืนนั้นชบารับความสุขถึงสองครั้งในเวลาที่ห่างกันไม่มาก...มันเหมือนสิ่งที่เธอเคยโหยหาและอยากสัมผัสรส
ชาดของสวาสลึก....นัทเองก็ไม่ต่างความรู้สึกเพราะเขาไม่นึกว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดกับเขา....นัทตรึงตราตรึงใจกับเหตุการณ์...เขานอนกับภรรยาโดยที่จิตใจอยู่กับลูกสาวอย่างชบาตลอดเวลา....นัทเก็บเรื่องนี้
เป็นความลับระหว่างพี่อัจ...ชบา...และตัวเอง....ไม่คงไม่ดีแน่ถ้ารู้ถึงเมียสาว....นัทยอมแพ้กับตัวเองแล้วว่าเวลานี้เขานึกถึงชบาอย่างเหลือเกิน....เขาอยากหาเวลาแบบนั้นอีก...แต่นี่เปิดเทอมแล้วนะชบาต้อง
เรียนหนังสือ...มีเฉพาะวันหยุดเท่านั้นแต่มันก็ไม่ได้จังหวะเวลาแบบนั้นเสียที.
.................อัจฉรายังคงทำงานแบบที่เธอชอบ...เธอไม่อยากออกจากตรงนั้นมาอยู่ที่บ้านเฉยๆ...และอีกอย่าง...เธอก็กลัวเช่นกัน...กลัวเหตุการณ์แบบคืนนั้น...เวลาที่เธออยู่คนเดียว..มีความต้องการ....และ
อารมณ์ทางเพศ...มันเหมือนคุณอมรจะมาหาเธอและปรนเปรอสวาสอย่างที่เคย...มันใช่เหมือน...แต่มันไม่ใช่อย่างที่เธอต้องการ....อัจอยากให้ชบามาอยู่กับเธอที่นี่เลยแต่ก็ติดที่ชบาต้องเรียนหนังสือ.....นัท
เองก็หาเวลามาเยี่ยมพี่สาวเขาบ่อยขึ้นกว่าเมื่อก่อนและก็แอบมีสัมพันธ์สวาสกันอยู่เช่นเดิม...มันไม่บ่อยนักที่นัทจะพูดบอกความในใจแบบนี้กับพี่สาว...นัทสารภาพว่าเขานึกถึงคืนสวาสที่เขามีต่อชบา....เขา
หลงไหลเหตุการณ์คืนนั้น....เขาสุขและต้องการแบบนั้นอีกถ้าเป็นไปได้.....อัจฉราเข้าใจความรู้สึกน้องชายดี...เพราะเธอเคยสัมผัสรสชาดแบบนั้นกับพ่อของเธอในครั้งหนึ่ง....ใช่พ่อของเธอหลงไหลเธอไม่
ต่างไปจากนัทในขณะนี้....และนี่นานมากแล้วที่เธอไม่เคยกลับไปเยี่ยมพ่อของเธอเลยมีเพียงนัทเท่านั้นไปไปอยู่บ่อยๆ...เธอเองกลัวความรู้สึกแบบนั้นกลับมาอีกจึงหลีกเลี่ยงการไปหาพ่อเธอ....เพียงฝาก
ความคิดถึงและเงินใช้กลับไปกับน้องชายเท่านั้น.
.........อัจ/..นัทพ่อเป็นไงบ้างไม่รู้นะ...นี่นานมากเลยที่พี่ไม่ได้ไปเยี่ยมท่าน.
.........นัท/..พ่อสบายดีครับปีนี้พ่อหกสิบห้าแล้วนะพี่อัจ....พ่อดูเหงามากครับครั้งหลังที่ผมไปหา..เพื่อนๆพ่อเสียไปก็มี...เห็นมีอยู่สองสามคนที่พ่อสนิด...มาคุยกันบ้าง.....พี่ถามทำไมครับ...จะไปเยี่ยมพ่อหรือ.
.........อัจ/..อืมม...อยากไปนะ....นัท..พี... อ่านทั้งเรื่อง
