ทาโต้ตำหนินุชและรินที่มาช้า รินกล่าวขอโทษ ทุกคนออกเดินทาง มันสายมากแล้ว ทาโต้ดูรีบร้อนมากเขากลัวจะไปถึงที่หมายผิดเวลา เพราะการเป็นไกด์นำทางจะมีการตัดแต้มถ้าผิดเวลาหรือผิดระเบียบ ทา
โต้เดินไปบ่นไปจนรินและนุชไม่ชอบเลย แต่กับเด็กๆดูเขาเอาใจ รินอยากแยกออกจากกลุ่ม เขาถามนุชว่าเราจะแยกกลุ่มรึเปล่า นุชรังเรเพราะไม่แน่ใจกับการเดินป่าตามรำพัง รินบอกเธอทำได้เธอจำทางได้
รินบอกเธอรำคาญทาโต้มากๆ นุชบอกให้ใจเย็นเพราะมันอันตรายเกินไปกับการเดินป่าเพียงรำพัง.....
....................อาหารมื้อเย็นเรียบร้อยทุกคนเตรียมที่พัก นุชกับรินเดินออกไปด้านนอก ทาโต้มองแต่ไม่ได้พูดอะไร ส่วนเด็กๆนั่งล้อมวงร้องเพลง เพลงญี่ปุ่นซึ่งไม่คุ้นหูทั้งนุชและรินได้แต่อมยิ้ม เธอเดินเล่น
ไปถึงริมธารน้ำ เสียงน้ำไหลและสายลมเบาๆ สลับเสียงหรีดหริ่งเรไร มันช่างเยือกเย็นยิ่งนัก รินนั่งมองฝ่าความมืด เห็นเงาไม้ไหวทำให้เธอกลัวนิดๆเหมือนกัน นุชกอดร่างรินกระชับเข้ามาพร้อมพูดคุย
เธอเล่าเรื่องต่างๆในวัยเด็ก เธอพูดถึงครั้งแรกของเธอกับชายที่เธอไม่ปราถนา รินฟังถึงตอนนี้เธอหยุดและชำเรืองมองนุช เธอบอกว่าครั้งแรกของเธอกับคนรัก เธอเต็มใจให้เขาแต่เธอต้องเจ็บปวดผสมความ
สุขแบบประหลาด รินเล่าว่า.....แฟนเธอรักกันมากตั้งแต่วัยเรียนมัธยมปลาย เขาเป็นแมนในสายตาเธอ สองปีต่อมาเธอพร้อมเป็นของเขา ตอนนั้นเป็นมหาวิทยาลัยปีแรก นกคือชื่อแฟนเธอ นกมาส่งที่หอพัก
ขากลับเขาขอให้เธอเป็นของเขา เธอยอมเขา เธอสุขมากถึงแม้เธอไม่เสร็จสม มันตื่นเต้นเพราะเป็นครั้งแรก นกไม่เก่งนักแต่ก็ได้อารมณ์เธอเองก็เสียวแบบสุดๆแต่ถ้าเทียบกับเดี๋ยวนี้มันคนละเรื่องเลย นก
กลับออกไปพร้อมรอยยิ้ม เธอกับตรงกันข้ามตอนนั้นเธอรู้สึกอยากมากๆ มันอารมณ์ค้าง เพราะการที่เธอช่วยตัวเองบ่อยครั้งมันจึงอยากให้เสร็จมากๆ เธอเดินมาส่งนกที่ชั้นล่าง นกบีบมือเธอพร้อมหอมแก้ม
เขาก็ออกไป เธอสุขใจมากแต่ตอนนี้เธอต้องการกลับไปที่ห้องเพื่อปลดปล่อยความกำหนัด
...................แฟนกลับแล้วหรือครับ...เสียงชายพูดอยู่ด้านหลัง เธอหันไปมองก็ทักทายเขา เขาคือเจ้าของหอพัก เป็นลุงของเพื่อนเธอ เธอยิ้มตอบรับ
..................ลุง แฟนหนูหล่อจังนะ
..................ริน คะลุง.....เขาหล่อจนสาวๆหลงกันหลายคน....รวมทั้งหนูด้วย
..................ลุง หล่อแบบนี้ต้องคอยตามรึเปล่า...กลัวสาวอื่นมาแ... อ่านทั้งเรื่อง
