ที่บ้านเราเปิดกิจการร้านเกมออนไลน์ และเหตุนี้เอง ทำให้ดิฉันได้รู้จักกับบี เด็กหนุ่มอายุน้อยกว่าดิฉัน 4 ปี ผ่านสื่อออนไลน์ ดิฉันพูดคุยคบหาเด็กหนุ่มคนนี้เป็นเวลาปีกว่าในฐานะเพื่อน แต่นานวันไป
การพูดคุยที่ถูกคอทำให้เราสองคนมีอะไรที่ลึกซึ้งกว่าที่คิด
แล้ววันนั้นก็มาถึง เมื่อบีโทรศัพท์มาหาดิฉันบอกว่าอยากพบ แรกๆ ดิฉันไม่กล้าสักเท่าไหร่ เกรงใจสามี แต่บีก็รบเร้า อยากเจอกับดิฉันเหลือเกิน
จนสุดท้ายดิฉันก็ทนใจอ่อนไม่ได้จึงยอมออกไปพบ ในวันนั้นสามีดิฉันไปต่างจังหวัดกับเพื่อน จึงเป็นโอกาสที่ดีที่จะให้ดิฉันไปพบเด็กหนุ่มคนนั้น ในใจคิดว่า “ก็แค่เด็กเล่นเกม แถมอ่อนกว่าเราตั้ง 4ปี คงไม่คิดอะไรกับเราหรอก ขี้ค้านถ้าเจอตัวจริงของเรา คงวิ่งหนีแน่ๆ” ดิฉันคิดได้อย่างนี้ จึงยอมไปหาบี ตามที่นัด
เรานัดเจอกันที่ปากซอยหน้าหอพักของบี (บีเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ เขามาเรียนที่กรุงเทพฯ เป็นนักศึกษามหาลัยมีชื่อทีเดียว) ดิฉันมองดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ มันแจ้งว่าตอนนี้จะตี 2 แล้ว ดิฉันยืนรอบีอยู่ไม่นานนัก แล้วสายตาก็ไปเห็นคนๆ หนึ่งเดินมาตามทาง เด็กหนุ่มคนนั้นหน้าตีดีทีเดียว ดิฉันคิดว่าคงไม่ใช่บีแน่ๆ เพราะรูปที่บีส่งมาให้ดูก่อนหน้านี้นั้นมันไม่ได้หล่อขนาดนี้
“พี่ฟ้า” เด็กหนุ่มคนนั้นร้องทัก จนดิฉันต้องหันมอง เขายืนยิ้มให้ ดิฉันพินิจพิจารณาอีกหลายรอบ แล้วก็แน่ใจว่านี่คือบี โอ้ ทำไมหน้าตาดีขนาดนี้ ผิวขาว หล่อ ริมฝีปากเรียวบางสีชมพูอ่อน บอกตรงๆ ว่าถูกใจดิฉันมาก บีพาดิฉันเดินเข้าไปยังหอพักของเขา แรกๆ พวกเราก็เขินๆ กันและกัน ดิฉันคิดแต่เพียงว่า คงคบกับเด็กคนนี้ในฐานะน้องชายเท่านั้น
คงไม่กล้าคิดอะไรเกินเลยแล้วล่ะ บีพาดิฉันเข้าไปในห้องพักของเขา ในห้องพักนี้ เป็นห้องเล็กๆ มีเตียงนอนหลังใหญ่อยู่กลางห้อง มีโต๊ะคอมฯ อยู่ริมหน้าต่างใกล้ประตูห้อง มีห้องน้ำเล็กๆ ในตัว ดิฉันแอบมองหน้าเด็กหนุ่มที่อายุน้อยกว่า 4 ปี ใบหน้าของเขาเริ่มเป็นสีชมพู คงเพราะอาย ดิฉันเองก็วางตัวไม่ถูก แล้วก็เลยชวนกันพูดคุยถึงเรื่องเกม เพราะบีมักจะช่วยสอนดิฉันเรื่องเล่นเกมบ่อยๆ
ดิฉันเลือกที่จะนั่งที่เก้าอี้โต๊ะคอมฯ ส่วนบีก็นั่งที่เตียงนอนของเขา ในใจตอนนี้มันเต้นแรงมาก สายตาของเ... อ่านทั้งเรื่อง