10 โมงแล้ว ตายล่ะกู! ไปเรียนสาย แต่ช่างเถอะวันนี้วันศุกร์ นาน ๆ หยุดที ก็ตลอดอาทิตย์ต้องส่งส่วยน้องสาว แถมให้แม่บ้างเป็นบางครั้งจะเอาแรงที่ไหนมาตื่นไหว พอล้างหน้าแปรงฟันเสร็จก็ลงไปหาอะไรกระแทกปาก ในห้องรับแขกเสียงทีวีเปิดอยู่ วันนี้พี่แพรไม่มีเรียน ผมนึกถึงเรื่องสัญญาขึ้นมาได้ กอบกับพรุ่งนี้วันเสาร์ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 7 เป็นวันรวมญาติ จึงคิดจะแกล้งเธอซักหน่อย
"แกไม่ไปเรียนเหรอ เดี๋ยวชั้นจะฟ้องพ่อ"
"พี่แพร... ขอน้ำส้มแก้วนึงดิ คั้นแล้วเอาขึ้นไปให้บนห้องด้วยนะ"
"ไอ้กล้า ชั้นพี่แกนะ อยากได้ก็ไปทำเองไม่ก็ใช้นังลีโน่น ชั้นไม่ใช่ขี้ข้าแก" พี่แพรหันมาพูดทำหน้าขึงขังตามสไตล์แก
"อ้าว... นึกว่าใช่ แต่เอ... ไม่ทราบว่าใครแพ้พนันต้องยอมเป็นทาสรับใช้อีกฝ่าย 1 วันเต็ม ๆ น้า แต่พี่ไม่ทำก็ไม่เป็นไร พรุ่งนี้วันรวม ผมจะป่าวประกาศกลางงานว่าพี่แพรสาวมั่น แพ้แล้วไม่เป็นแพ้ เรื่องก้มกราบก็อย่าลืมซะล่ะ" พูดจบผมเดินขึ้นห้องทันที นิสัยพี่แพรต้องไม่ยอมเสียหน้าให้ลูกเมียน้อยอย่างผมกลางงานแน่ ๆ ผมนอนรอซักพัก พี่แพรสาวผมบ๊อบ ใส่เสื้อกล้ามสีดำแบบพอดีตัว กางเกงยีนส์สีซีดเอวต่ำตัดขา ซึ่งสั้นและฟิตมาก เนินหีนูนเบียดออกมาอย่างเห็นได้ชัด เธอเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วน้ำส้ม
"เอ้า!!!" พี่แพรวางแก้วกระแทกกับโต๊ะอย่างไม่พอใจ จนน้ำกระฉอกออกมา เธอคงโมโหมากที่ต้องมาเป็นเบี้ยล่างให้น้องต่างมารดาที่เธอเกลียดเข้าไส้อย่างผม
"ผมไม่อยากกินแล้ว พี่กินแทนผมหน่อยสิ" ในใจไม่ได้คิดอะไร เพียงแต่อยากแกล้งเธอให้สมกับโอกาสที่ได้รับใน 1 วันเท่านั้น
"ไอ้กล้า... อย่างนี้มึงกวนตีนกูหนิหว่า ไอ้เหี้ย" เธอเริ่มพูดหยาบ ซึ่งทำให้ผมชักไม่พอใจ จึงลุกจากเตียงเดินไปหยุดตรงหน้า มองเธอด้วยสายตาเย็นชา พี่แพรก็ไม่มีอาการเกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย เงยหน้าสู้ตาผมด้วยความเคียดแค้น จนผมชักกลัวเธอ ถ้าเธอสามารถฉีกผมเป็นชิ้น ๆ ได้เธอคงทำไปแล้ว
"ไม่เป็นไร... เสียดายผมเคยเคารพพี่สาวที่เด็ดเดียวพูดคำไหนคำนั้นซึ่งเป็นสิ่งที่ใคร ๆ ก็รู้ดี... ออกไปจากห้องผมได้แล้ว และพรุ่งนี้เตรียมกราบผมงาม ๆ กลางงานด้วยนะ... แต่ถ้าพี่รับใช้ผมดี ๆ การกราบพรุ่งนี้ถือเป็นยกเลิก"
"กินก็กินสิวะ แกก็อยู่เหนือชั้นได้แค่วันเดียว พรุ่งนี้ชั้นจะให้แม่เล่นงานแกให้หนัก" เธอยกแล้วน้ำส้มขึ้นดื่ม คำพูดเธอทำให้ผมฉุกคิด ยิ่งผมแกล้งเธอมากทำไหร่ พรุ่งนี้ผมยิ่งซวยเท่านั้น แต่สิ่งที่ทำลงไ... อ่านทั้งเรื่อง
