จาริณีดูนาฬิกา มันเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้วขณะที่เปิดประตูบ้านเข้าไป ครูสาวใจเต้นระทึก เธอไม่เคยกลับบ้านดึกอย่างนี้มาก่อนเลย จะมีใครสงสัยอะไรบ้างหรือเปล่า
“คุณแม่กลับมาแล้วหรือคะ”
จาริณีสะดุ้ง เมื่อได้ยันเสียงฝ้าย ลูกสาวคนโตของเธอที่นั่งคอยอยู่ที่โซฟา
“เอ้อ...จ้ะ” จาริณีรับคำ
“เดี๋ยวฝ้ายเอาน้ำมาให้ค่ะ”
จาริณีเดินไปนั่งที่โซฟา เด็กสาวกลับมาพร้อมกับยื่นแก้วน้ำส่งให้
“ทำไมวันนี้คุณแม่กลับดึกเลยล่ะคะ”
“แม่เจอเพื่อนเก่าน่ะ เลยคุยกันนานหน่อย” เธอพูดอย่างคล่องแคล่วเพราะเตรียมคำตอบไว้แล้ว
“คุณแม่คะ ฝ้ายมีเรื่องปรึกษาค่ะ”
“เรื่องอะไร”
“ฝ้ายคิดว่าจะออกจากโรงเรียนค่ะ”
“อ้าว! ทำไมล่ะลูก” จริยาอุทาน ใจหายวาบ
ฝ้ายเป็นลูกสาวคนโปรดของพ่อเป็นเด็กที่หัวดีที่สุดในจำวนวนลูกทั้งสามคน คุณพ่อถึงกับตั้งความหวังว่าจะเห็นเธอได้สวมเสื้อกาวน์ของแพทย์ แต่อยู่ๆกลับมาพูดว่าจะออกจากโรงเรียน ทำให้เธอตกใจมาก
“ฝ้ายรู้ว่าตอนนี้ฐานะของเราแย่มาก ฝ้ายไม่ใช่เด็กแล้วนะคะคุณแม่” ฝ้ายบอกด้วยใบหน้าที่หมองเศร้า “ฝ้ายจะหางานทำ จะช่วยแม่หาเงิน”
“ไม่จำเป็นเลยฝ้าย แม่ส่งลูกเรียนได้” จาริณีรีบพูด
“คุณแม่อย่าหลอกฝ้ายเลยค่ะ ฝ้ายรู้ว่าเงินเดือนครูมันนิดเดียว แล้วพ่อตอนนี้ก็ไม่ทำอะไร เอาแต่กินเหล้า ฝ้ายตัดสินใจแล้วค่ะ”
“โธ่! ฝ้าย หนูยังไม่รู้อะไร แม่ไปลงทุนทำธุรกิจกับเพื่อน ตอนนี้เริ่มจะได้เงินตอบแทนแล้ว ต่อไปเราจะกลับมาอยู่อย่างสบายเหมือนเมื่อก่อน”
“จริงหรือคะ” ฝ้ายถามอย่างแปลกใจ “ทำไมแม่ไม่เคยบอกฝ้ายเลยล่ะคะ”
“แม่กลัวว่าถ้าขาดทุนแล้วฝ้ายจะเสียกำลังใจน่ะซิ เชื่อแม่เถอะ แม่มีเงินแล้วจริงๆ ฝ้ายตั้งใจเรียนเป็นหมอตามที่พ่อหนูหวังไว้เถอะ”
ฝ้ายรับคำอย่างงงๆ แต่ใจยังไม่หายสงสัย แม่ที่เป็นครูอนุบาลน่ะหรือจะกล้าลงทุนทำธุรกิจ
แต่แล้วฝ้ายก็เห็นว่าแม่มีเงินแล้วจริงๆ แม่ใช้หนี้จนหมด แถมยังแจกเงินให้เธอกับน้องๆจับจ่ายใช้สอยอย่างสุขสบายมากกว่าเมื่อก่อนด้วยซ้ำ
ข้อที่น่าสังเกตก็คือแม่เองก็เปลี่ยนไป เมื่อก่อนจะแต่งชุดฟอร์มเรียบร้อยเชยๆ แต่ตอนนี้เริ่มแต่งตัวสวย เสื้อผ้าสีสดใส บางทีก็คว้านอกจนลึก ดีว่ามีเสื้อในอยู่ด้วยก็เลยไม่โป๊น่าเกลียด ในตู้เสื้อผ้าของแม่ก็มี
เสื้อผ้าเยอะมาก รองเท้าก็ซื้อไว้หลายคู่ ฝ้ายเคยถามแม่ว่าทำธุรกิจอะไร แม่ก็ไม่บอกรายละเอียด ส่วนพ่อนั้นไม่สนใจเลย ยิ่งได้เงินจากแม่มากก็ยิ่งกินเหล้าหนั... อ่านทั้งเรื่อง
