แต่มีอยู่คนนึงที่ติดผมมากมันทั้งรักทั้งเคารพผม เพราะมีอยู่ครั้งหนึ่งลูกมันขวบกว่าๆแล้วไม่สบาย มันเดือดร้อนเงินค่ารักษาพยาบาลวิ่งมาเบิกเงินล่วงหน้าแต่ด้วยความสงสารผมก็ให้เงินช่วยมันไป เห็นว่ามันเดือดร้อนจริงๆจนมันนับถือน้ำใจผม ซึ่งผมก็ให้ทิปพิเศษกับมันเสมอบอกว่าให้ไปซื้อนมซื้อขนมให้ลูกกิน ความจริงผมก็กะหวังผลเหมือนกันเพราะเห็นหน้าเมียมันแล้วคึก
มันทั้งคู่อายุยังไม่เท่าไหร่เลยเมียมันคงไม่เกินสิบหกตัวมันเองก็พึ่งจะสิบเก้าย่างยี่สิบ ก็คนต่างจังหวัดคงจะเอากันเร็วน่ะเอง บ้านมันก็ฐานะค่อนข้างแย่ ที่บ้านยังมียายของมันอาศัยอยู่ด้วย มีอายุแล้วทำอะไรก็ไม่ค่อยไหว พักหลังๆลูกน้องผมอีกสองคนมันติดหญิงก็เลยเหลือแต่ไอ้เจ้าปูนี่แหละยังพอเป็นเพื่อนนั่งกินเหล้าด้วยเสมอๆ ซึ่งเมียมัน เด็กโบว์ก็มาทำกับแกล้มให้กินบ่อยๆ มันเห็นบ้านผมเลอะเทอะก็อาสาว่าเดี๋ยวจะมาเก็บกวาดให้เอาไม๊ ผมก็ว่าดีเหมือนกันแต่ก็ให้ค่าเหนื่อยด้วยเสมอทำให้ครอบครัวมันมีรายได้เพิ่มขึ้น เด็กโบว์ถึงแม้มันจะมอมแมมไปบ้างแค่ก็มีเค้าความน่ารักสมวัยอยู่ ผมได้มันตั้งแต่อายุสิบสามสิบสี่โน้นแน๊ะ พากันหนีมา มันเริ่มเมาเล่าประวัติมันให้ฟัง จนเด็กโบว์มานั่งกินเหล้าด้วย เด็กสมัยนี้มันกินเหล้ากันเก่งจริงๆ แล้วน้าไม่มีเมียเหรอ พอเมาได้ที่เด็กโบว์มันกล้าถาม มีแต่เลิกกันแล้ว อ้าวทำไมล่ะน้า ผมทำเป็นซึมๆบอกมัน น้าบอกเอ็งแล้วเอ็งอย่าไปบอกใครนะ ของๆน้ามันไม่สู้ว่ะ ฮ้าจริงเหรอน้า จริงซิ น้าทำแทบทุกอย่างแล้วมันก็ไม่กระดิก ผมทำซึมเข้าไปใหญ่ ถ้ามันอั้นไม่ไหวมันก็ไหลออกมาเองเลยนอนน้าหลับแบบฝันเปียก จริงๆแล้วผมอำทั้งเพ ความจริงแล้วผมก็ปกติแถมจะอยากมากกว่าแต่ก่อนด้วยซ้ำ จริงด้วยหนูซักกางเกงน้ายังเห็น……
เด็กโบว์มันหันไปบอกผัวมันหน้าแดงกล่ำที่มันไม่กล้าพูดออกมาแสดงว่ามันก็แอบสังเกตเห็นคราบน้ำเงี่ยนของผมติดกางเกงในเหมือนกัน น้าไม่ลองไปเที่ยวดู ไอ้ปูมันแนะนำ น้าลองแล้วเหมือนเดิมมันไปกระดิก เสียเงินฟรี สงสารน้าแกเน๊าะ ไอ้ปูมันออกความเห็นไปเรื่อย จนดึกก็แยกย้ายกันพักผ่อน
จนเมื่อกล้าต้นไม้ปลูกเสร็จหน้าที่ของไอ้ปูก็แค่รดน้ำวันเว้นวัน ... อ่านทั้งเรื่อง
