โอ้แนนดีใจจังเลยที่ดามา
แนนมีสีหน้าแสดงความดีใจที่สามารถหลอกดาริณีได้สำเร็จมากกว่า ดาริณีเดินนำหน้าแนนเข้ามา ดาริณีเอ่ยปากถาม
แล้วไหนเพื่อนของแนนล่ะ ไม่ให้ดาได้รู้จักกับเจ้าของห้องหน่อยเหรอ
ผมนี่แหละเจ้าของห้อง
ไอ้กี้ส่งเสียงตอบแทนแนนแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำที่อยู่ข้างประตูห้อง ดาริ ณีหันไปมองก็เห็นไอ้กี้ยืนแสยะยิ้มอยู่ แนนแนะนำไอ้กี้ให้ดาริณีรู้จัก
ดาจ๊ะ ขอแนะนำเจ้าของห้องให้รู้จัก พี่กี้ไง ดาจำได้ไหมจ๊ะ ที่พี่เค้าเคยเข้ามาจะจีบดาที่มหาลัยในตอนสายวันนี้ไง
ดาริณีจำได้แล้ว มันคือไอ้ตัวดำหน้าตาอัปลักษณ์ที่บังอาจมาแทะโลมดาแต่ บังเอิญที่ชิดชัยเดินเข้ามาช่วยทันเหตุการณ์พอดี ทำให้ดาเกิดความโมโหขึ้น มาทันที
จำได้แล้วล่ะ กิริยาเลวทรามแบบนั้น หน้าตาดำอัปลักษณ์แบบนั้น ทำไมจะจำไม่ได้ แนนก็เห็นด้วยไม่ใช่เหรอ แล้วแนนมาอยู่กับมันตามลำพังใน ห้องของมันได้ยังไงกันเนี่ย
ดาริณีหันมาท้วงติงเพื่อนสาว ไอ้กี้ฟังแล้วก็นึกในใจว่า
อีคนสวยนี่ ยังปากจัดเหมือนเดิม เดี๋ยวคอยดูเถอะ..มึง
ไอ้กี้เดินมายืนข้าง ๆ แนนเพื่อขวางประตูไว้แล้วพูดขึ้นว่า
ผมไม่อยากอธิบายอะไรมาก เอาเป็นว่าตอนนี้เพื่อนคุณน่ะรักผมมากจนยอมพลีกายที่จะเป็นเมียคนกิริยาเลว ทราม หน้าตาอัปลักษณ์อับโชคอย่างผม แต่ผมมีข้อตกลงกับแนนว่าก่อนที่แนนอยากได้ผม มาเป็นผัว แนนจะต้องหาวิธีให้ผมเป็นผัวคุณก่อน แนนจึงต้องหลอกล่อให้คุณมา นี่ยังไง
มันพูดพร้อมกับใช้แขนข้างซ้ายคล้องคอแนนไว้แล้วใช้มือใหญ่เท่าใบพายเอื้อมมา บีบเต้านมข้างซ้ายของแนนอย่างแรงเพื่อเป็นการพิสูจน์ว่ามันพูดจริงโดยที่แนน ไม่ได้ป้องปัดขัดขืนแต่ประการใด ดาริณีต้องหลบสายตาที่จ้องมองมันอยู่ด้วย ความละอายแทนเพื่อนสาวหันมามองหน้าแนนแล้วพูดขึ้นว่า
จริงอย่างที่มันพูดเหรอแนน
ดาริณีเห็นแนนยิ้มให้อย่างมีเลศนัยก็รู้สึกได้ว่าผิดปรกติแล้ว เพื่อนสาวอ ย่างแนนถ้าหากมีใครพูดหรือมาทำกิริยารุ่มร่ามเช่นนี้ก่อนหน้านี้ก็คงจะถูก แนนเล่นงานไปแล้ว ... อ่านทั้งเรื่อง
