เรียนอยู่มหาวิทยาลัยของรัฐที่มีชื่อเสียทีสุดแห่งหนึ่งในเมืองไทย ชั้นปีที่ 2
เรื่องนี้หนูเองก็ไม่รู้ค่ะว่ามันถูกหรือว่าผิดแต่สำหรับหนู มันก็เป็นความสุขที่คุ้มค่าค่ะ
เรื่องของหนูมีอยู่ว่า เป็นตอนเทอม 2 ของชั้นปีที่ 1 ที่ผ่านมานี้เอง
หนูตอนนั้นก็เป็นนักศึกษาปีหนึ่งที่ขยันเรียนมากๆ
และไม่ยอมแพ้ใครด้วยแล้วก็มีวิชาหนึ่งจนได้ที่หนูมีโอกาสที่จะพลาดเกรด เอ ที่หนูหวังเอาไว้
วิชาที่ว่านี้เป็นวิชาการบัญชีค่ะ ซึ่งวิชานี้มีผลต่อหนูมากทีเดียว อาจารย์ที่สอนก็ดูเป็นอาจารย์ที่ใจดี
แถมยังหล่ออีกด้วยหลังจากคะแนนสอบกลางภาคออกมา หนูจึงเข้าไปปรึกษากับอาจารย์ อาจารย์ชื่ออาจารย์วิทย์ค่ะ
อาจารย์เขาก็บอกว่ามันเป็นเรื่องลำบากเหมือนกันที่หนูจะเรียนให้ได้เอในวิชานี้
หนูจึงพยายามขอร้องอาจารย์วิทย์ทุกทาง แล้วอาจารย์ก็รับปากว่าจะช่วย โดยให้หนูคอยช่วยตรวจงานให้อาจารย์
หรือที่เรียกว่า ทีเอ น่ะแหล่ะค่ะ หนูจึงต้องอยู่กับอาจารย์เพียงลำพัง
จนต้องกลับบ้านดึกๆอยู่บ่อยๆแล้ววันนั้นก็มาถึงค่ะ หลังจากการสอบปลายภาคผ่านไป
อาจารย์วิทย์ก็ติดต่อมาหาหนู บอกว่าคะแนนของหนูมันขาดไปหลายคะแนนเหมือนกัน อาจจะไม่ได้เอก็ได้
หนูร้อนใจมากค่ะตอนนั้น หนูจึงไปหาอาจารย์ที่ห้องพักทันทีอาจารย์ก็บอกว่าอาจารย์ได้ช่วยอย่างเต็มที่แล้ว
แต่มันไม่พอกับคะแนนที่จะได้เอ จริงๆ หนูเสียใจมากๆค่ะ วันนั้นหนูก็ใส่กระโปรงสั้นมากด้วยค่ะ
สักพักไม่รู้เพราะอะไร อาจารย์วิทย์ก็บอกให้รอก่อน หนูก็รออาจารย์ที่ห้องค่ะซึ่งนานพอสมควรทีเดียว
ประมาณหกโมงเย็นอาจารย์ก็กลับมาแล้วบอกว่าให้หนูช่วยทำงานอีกอย่างหนึ่งหน่อยสิ
แล้วจะช่วยเพิ่มคะแนนให้อีกหน่อย หนูจึงถามว่างานอะไรเหรอคะอาจารย์ อาจารย์วิทย์ก็ไม่ตอบ
สักพักหนูก็นั่งรถออกไปที่บ้านอาจารย์ อาจารย์แต่งงานแล้ว แต่ภรรยาไปสอนที่วิทยาเขตต่างจังหวัด
อีกหลายวันจึงจะกลับ อาจารย์ให้หนูรอที่ข้างล่าง สักพักอาจารย์ก็เอาน้ำผลไม้มาให้หนูดื่ม
ด้วยความร้อนใจในเกรดที่จะได้ ทำให้หนูไม่ได้ระวังอะไร สักพักหนูก็รู้สึกแปลกๆ
ร่างกายรู้สึกร้อนๆขึ้นมาพิกล มันเป็นอาการที่บอกไม่ถูกเหมือนกัน สักพักก็มีรถอีกคันเข้ามาจอด
เป็นอาจารย์ก้องเองค่ะ อาจารย์ก้องเป็นอาจารย์ประจำวิชานี้เหมือนกัน
แต่เป็นอาจารย์หัวหน้าภาคอาจารย์ก้องค่อนข้างมีอายุแล้ว แล้วอาจารย์วิทย์ก็เรียกหนูขึ้... อ่านทั้งเรื่อง
