เป็นรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัยแต่คนละคณะ เลยมีเรื่องสนุกคุยกันหลายเรื่อง จุ๋มแต่งตัวน่ารัก มีหน้าที่เป็นผู้ช่วยผม บางครั้งก็ไปส่งรายงานจังหวัดด้วยกัน ในช่วงแรกๆ ผมก็ไม่ได้คิดอะไร รู้สึกแต่ว่าจุ๋มชอบแอบมองผมเวลาผมทำงาน และมักจะรอกลับบ้านพร้อมกับผม มีครั้งหนึ่งผมไม่สบายจุ๋มก็ไปเก็บเสื้อผ้ามาซัก และต้มซุปมาให้ทาน จนต่างคนต่างเริ่มผูกพันกัน ผมแอบชื่นชมการแต่งตัวของเธออยู่เสมอ บางครั้งที่จุ๋มก้มเก็บเอกสารข้างโต๊ะทำงานที่อยู่ด้านหน้าของโต๊ะผมที่อยู่ในสุดเพราะเป็นหัวหน้ากลุ่มงาน กระโปรงแนบลงกับสะโพกสวยเห็นขอบกางเกงชั้นในตัวเล็กเว้าขาสูงทำให้ใจเตลิดไปได้มาก แล้ววันที่ฝันเป็นจริงก็มาถึง วันนั้นเป็นวันศุกร์ปลายเดือน ช่วงเช้าผมมีประชุมซึ่งผมเป็นเลขาคณะกรรมการฯ ตรวจความเรียบร้อยและพบว่าเอกสารไม่สมบูรณ์บางส่วน จึงตามหาจุ๋มทั้งสำนักงานแต่ไม่พบ
เหลือที่เดียวคือห้องน้ำหลังห้องประชุมซึ่งเป็นทางเดินหักศอกแล้วจึงแยกส่วนชายหญิง ลับตาคนพอสมควร ด้วยความหงุดหงิดจึงตามไปอย่างรีบเร่ง กำลังจะพ้นมุมก็ต้องปะทะกับจุ๋มจนเธอล้มลง “อุ๊ย ... ขอโทษค่ะ” จุ๋มเอ่ยขอโทษทั้งที่ยังนั่งพับเพียบข้าพับไปข้างหลัง ชายกระโปรงสั้นบางเบารั้งขึ้นไปถึงโคนขาอ่อน ขาขาวเรียวอวบน่าลูบไล้ “จุ๋ม เจ็บมากมั้ยครับ” ผมถามพร้อมกับก้มลงไปประคองเธอลุกขึ้น ชั้นในสีขาวตัวจิ๋วปิดเนินเนื้อนูนปรากฏต่อสายตาผม ตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดแล้วกลับเป็นรู้สึกตื่นเต้นที่ได้ใกล้ชิดกับเธอ “ไม่เป... อ่านทั้งเรื่อง
