งงเหมือนกันค่ะ เพื่อนน้องสองคนนี้ชื่อ “เอ้” เป็นทอม อีกคนชื่อ “ชมพู่” เป็นแฟนเอ้ น้องไปบ้านเอ้บ่อยมากเลยค่ะ เอ้อยู่กับแม่สองคน แม่ของเอ้ก็ทำงานกลับบ้านดึกทุกวัน น้องและชมพู่จะมาเล่นกับเอ้รอแม่เอ้กลับมา แล้วก็ให้แม่เอ้ไปส่งเราสองคนกลับบ้าน เวลาที่ห้องมีงานอะไร เราก็จะจัดที่บ้านของเอ้เป็นประจำเลยค่ะ งานปีใหม่หรือวันเกิดของใครที่อยากมาจัดก็ได้ เพราะแม่ของเอ้ใจดีมากเลยค่ะ เวลาเรามีงานอะไรจะคอยเป็นแม่ครัวให้ตลอดเลยค่ะ พวกเราสนุกมากเลยค่ะเวลาเรียนมัธยมปลาย ตลอดสามปีไม่เคยมีปัญหาอะไรกับโรงเรียนเลยค่ะ จบออกมาได้อย่างสบาย แล้วก็ถึงเวลาที่เราห่างหายจากกันไป เพื่อไปศึกษาต่อระดับอุดมศึกษาค่ะ ต่างคนต่างก็เลือกเรียนตามที่ตัวเองชอบและถนัด น้อง เอ้ และชมพู่ เราชอบเหมือนกันค่ะ เรื่องเลือกเรียนเหมือนกัน เลือกสถาบันเดียวกัน ผลออกมามันก็ได้ดังใจค่ะ แต่มันไปได้ที่เชียงใหม่ค่ะ จริงๆ เราอยากเรียนที่กรุงเทพฯ แต่ไปได้ที่โน่นก็ต้องไปค่ะ ดีกว่าสอบไม่ได้ใช่ไหมคะ ไปอยู่ที่โน่นเราก็ต้องอยู่หอกันค่ะ พอดีที่นี่ห้องหนึ่งให้อยู่กัน 3 คน ที่นี่ไม่มีการให้เลือกห้อง ใช้จับฉลากเอา
และก็เหมือนกับโชคดีอีกค่ะ พวกเราสามคนจับฉลากอยู่ห้องเดียวกันหมด อยู่ชั้นบนสุด ด้านในสุดไม่ติดบันไดด้วยค่ะ โชคดีจริงๆ เพราะไม่มีคนเดินพลุกพล่าน เหมือนห้องที่ติดบันได ในห้องมีเตียงอยู่ 2 เตียง เตียงใหญ่ 1 เตียง และเตียงเล็กอ... อ่านทั้งเรื่อง
