แถวบ้านที่ผมอยู่เป็นทาวน์เอาส์ ค่อนข้างแออัดเสียดดังจ๊อกแจ่กทั้งวันทั้งคืน พ่อค้าแม่ค้าแผดเสียงแหกปากขายตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ น่ารำคาญ หมาแมวยั้วเยียะ แต่ผมก็ต้องทนเพราะค่าเช่าถูก แม้เพื่อนบ้านที่ผมต้องเจอก็สอดรู้สอดเห็น จะลากใครมานอนก็คอยแอบมอง แถมเอาไปพูดพร่ำๆว่า ถ้าสักวันผมถูกจับมัด รูดทรัพย์ ก็คงเป็นคนแปลกหน้าและคงเหมือนกับตามหน้าหนึ่งของนสพ.ชาวบ้านว่าพวกเกย์ปล้นกันเอง
ตาพงษ์อีกคนที่ผมเกลียดมาก เวลาผมเดินผ่านเเกจะด่าหมูหมาประชด หาว่าวิปริตบ้าง น่ารังเกียจบ้าง ทั้งๆที่แกก็เป็นผู้ใหญ่ที่ดูจะใจดีแต่ไม่หรอก ผมเบื่อหน้าแกแต่ก็แอบมองแกเรื่อย เพราะหน้าตาแกดูหล่อดี แถมชอบนุ่งผ้าขาวม้าใต้สะดือ ให้ควยแกว่งโตงเตง หมอยดกลามถึงหน้าอก เมียแกก็ดูโทรมๆนมยานก้นย้อย คงถูกแกฟัน จนย้อยไปทั้งตัว บางทีผมเห็นตาพงษ์มองสาวๆรุ่นๆในหมู่บ้านแล้วเอามือขยำกระโปก สูดปาก แล้วก็ทำตาโปน พูดง่ายๆคือหยาบช้ามาก วันหนึ่งที่ผมเดินผ่านเห็นแกนั่งปลูกต้นไม้อยู่ อ้าขาถ่างจนเห็นไช่ห่านใบโตของแกห้อย แกเห็นว่าผมยืนมอง แกเลยด่าผมว่า อีตุ๊ดมองควยกูหรอ ผมอายมาก เพราะคนแถวนั้นได้ยินหมดเลย ผมนี่อยากกระโดดถีบยอดหน้าแกจริงๆ แค้นก็แสนแค้นเลยคิดหาทางเอาคืน
ตาพงษ์มีลูกชายสองคน หน้าตาเหมือนแม่มากกว่าพ่อ หน้างอๆ อ้วนเหมือนหมูคนหนึ่ง คงเหมือนพ่อที่เอาแต่ระรานชาวบ้านเหมือนว่าดีเสียเต็มประดา แต่ไอ้คนเล็กนี่สิ คงไม่เกิน 17 ผอมสูง หน้าตาก็งั้นๆ แต่เฉยมาก ไม่ซ่าเหมือนพี่กับพ่อมัน ผมว่าจะไม่ยุ่งกับมันมากกว่าแอบดูเป้า แต่ผมต้องเข้าเกี่ยวข้องเพราะแค้น เจ้าคนเล็กได้ยินแว่วๆว่าชื่อน้องพี พ่อมันรักมาก เพราะพีขี้อ้อน และไม่ค่อยเอาเรื่องราวกับใคร ผมเริ่มแผนเลวๆด้วยการแอบยิ้มให้น้องพี จนเขางงและทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ แต่ก็เห็นแกแอบยิ้มอายๆ วันต่อมาผมเดินชนน้องพี ทำเหมือนไม่ได้ตั้งใจ พีทำไข่ไก่ในถุงหกหมด แตกด้วยผมเลยซื้ไข่ให้น้องพี แล้วอ้อนวอนว่าอย่าบอกพ่อเขาเพราะผมกลัว พีก็ยิ้มอีก เหมือนเข้าใจ ผมเจอพีอีกหนที่ป้ายรถเมล์ ผมทำเหมือนขึ้นรถคันเดียวกันและออกเงินค่ารถให้ พีก้ยิ้ม จนผมแอบลงป้ายเดียวกับเขาเลยรู้ว่าเขาเรียนราชมงคล ผมชวนพีคุยได้ยินแว่าวๆว่าเขาเลิก 4โมง ผมก็ไม่รอช้ามายืนหน้าวิทลัยพีก่อน4โมง พีทำไม่เชื่อว่าบังเอิญ แต่ผมก็บอกว่าบังเอิญ ผมเลยได้กลับบ้านพร้อมเขา นั่งข้างเขา แถมได้คุยโน่นนี่เข้าข้างตัวเองว่าผมไม่ตั้งใจมี... อ่านทั้งเรื่อง
