เขา...ประทีป กล้ารบ หนุ่มฉกรรจ์เพิ่งผ่านเบญจเพศมาหยก ๆ รูปร่างสูงชลูดตูดปอดยอดขุนพลเข้าตำรา ใบหน้าหล่อเหลาเป็นเสน่ห์แก่เพศตรงข้าม ปัจจุบันยังโสด มีอาชีพเป็นครูโรงเรียนมีชื่อแห่งหนึ่ง เงินเดือนเพียงเล็กน้อย ถึงจะใช้จ่ายอย่างประหยัดอย่างไรก็ไม่บรรจบเดือน แต่เขามีชีวิตอยู่อย่างฟุ่มเฟือยฟู่ฟ่าได้ก็เพราะได้แม่ยกเป็นสปอนเซอร์หลายคน แม่ม่ายผัวเผลอที่ยังกระหายกามก็จะวนเวียนมาให้เขาปรนเปรอสวาทแทบไม่เว้น เงินทองจึงมีจับจ่ายใช้สอยอย่างสบายมือ
สาวแก่แม่หม้ายที่ทอดกายให้เขาบรรเลงเพลงกามติดใจหลงใหลไปตาม ๆ กัน ถ้าจะเปรียบกับนักมวย เขาก็เจนจัดอยู่ในประเภทลุย หักโหมไม่บันยะบันยัง กำลังวังชาแข็งแกร่ง สู้ทุกยกไม่เคยถอย แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็จะละมุนละมัยกับดอกไม้ที่เพิ่งจะเริ่มช้ำ อ่อนสังเวียนกาม ค่อย ๆ กระพือไฟราคะให้ลุกขึ้นทะละน้อยจนเร่งเร้าลุกโชน เขาถึงได้ลงแส้กระหน่ำควบจี๋จนเหยื่อสาวประเภทเด็กใจแตกแทบขาดใจเพราะความเสียวกระสันต์
เขาเป็นนักรัก นักรบบนสนามกามกรีฑาที่คู่ต่อสู้ทั้งขยาดทั้งอยากโรมรัน
เขายังไม่คิดหาคู่เป็นฝั่งเป็นฝาเพราะมันจะทำให้เขาขาดอิสรภาพ ฟาดแต่อาหารชามเก่าจำเจซึ่งอาจขาดรสชาดหวานมันเค็ม ซึ่งไม่ถูกกับนิสัยที่ชอบเปลี่ยนรสอาหารไปเรื่อย ๆ
ปัจจุบันเขาเช่าบ้านหลังเล็กสองชั้น อยู่ในซอยเข้าไปข้างใน มีรั้วรอบขอบชิด อยู่ลำพัง ปากซอยหน้าบ้านเป็นร้านขายอาหารสารพัดตลอดจนเครื่องดื่มกาแฟ
เจ้าของร้านเป็นชาวจีนสองคนผัวเมีย มีลูกสาวคนเดียวชื่อหยิน กำลังแตกเนื้อสาว เตี่ยกับอาม้าให้เรียนหนังสือแค่อ่านออกเขียนได้เท่านั้น แต่พอเริ่มเติบโตเป็นสาวสะพรั่งขึ้นมา หยินก็เกิดดิ้นรนเกรงจะโง่ไม่ทันสมัย จึงเข้าเรียนศึกษาผู้ใหญ่ เตี่ยกับอาม้าขัดจนปากจะฉีก หยินก็ดื้อรั้นเถียงคอเป็นเอ็น จนชนะไปในที่สุด
หยินเพิ่งจะแตกเนื้อสาว ส่วนต่าง ๆ ของร่างกายก็เจริญเติบโตตามไปด้วย รูปร่างอวบอัดสมส่น อกพุ่งจนเสื้อแทบปริ เอวคอดสะโพกผาย ก้นงอนค่อนข้างใหญ่สะดุดตา ผิวขาวเหมือนหยวก พวงแก้มอวบอิ่มเป็นยองใยซ่านด้วยสายเลือดสาว ไม่ว่าหนุ่มแก่ที่เข้ามาอุดหนุนในร้าน มักจะมองหยินอย่างบาดหัวใจ บางทีก็ซุบซิบเพราะคันปาก
"เนื้อมันขาวยังกะหยวก แก้มเป็นพวงน่าฟัดฉิบเป๋ง"
"กูเห็นหน้าอกหน้าใจอีหมวยนี่แล้ว อยากจะแตกฉิบหาย"
"อ้าว แล้วเอ็งไม่แหกตาดูก้นมันบ้างหรือไง หน้ามันขาวขนาดนี้ ตูดก้นมันจะขาวขนาดไหน มึงเอ๋ย กูแทบยอมติดคุก... อ่านทั้งเรื่อง
