แตะๆก็ติด แม้เธอจะเฉอะแฉะอยู่กับคราบความรักอีกหลายชั่วโมงบนรถของเรา ผมก็ชอบที่ซ้ำรอยความชื้นแฉะได้อีกเรื่อยๆ หมดประโยชน์ที่จะแวะพักเพราะเธอต้องโดนผมทำให้แฉะเยิ้มอยู่ตลอด โบว์ยิ้มหน้าใสเธอชอบ…เธอจึงชอบใส่กระโปรงไปเที่ยวทิปใหม่ที่โบว์ไม่ค่อยอยากไปด้วยแต่ทนลูกอ้อนและอุดมการณ์การท่องไปอย่างอิสระของผมไม่ได้เธอจึงต้องยอม เป็นทิปที่ผมต้องจดจำไปตลอดชีวิต ทิปนี้ไม่มีรถนั่นคือสิ่งที่ผมบอกโบว์ เราเริ่มออกเดินทางกันตอนบ่าย เป้สองเต็นท์หนึ่งความแฉะเยิ้มและโบว์ใส่กระโปรง ”ไอ้บ้า” นั่นเป็นคำพูดบ่นผม ก่อนออกจากห้องพักตอนที่ผมกอดเอวเธอไว้ติดก้นงอนเปลือยเปล่าปล่อยให้ไอ้ก้านยาวของผมโดนพลูทุเรียนหนีบรีดความแฉะเยิ้มสู่ภายในและเดินทำหน้างอนใส่ผมอย่างมีความสุข ก่อนออกจากห้องพักสุดปลายทางที่รถเมล์จะไปถึงบนถนนเส้นเมนนั่นคือจุดเริ่มต้นของเราพร้อมกับความท้าทาย สี่ทุ่มกว่ากับร้านอาหารริมทางที่ผมไม่คุ้นเคยรถขนส่งการเกษตร ขนาดเล็กคันที่สามที่เราอาศัยมา จอดดื่มกินและแยกกับเรา ผมพาโบว์เข้าไปหาอะไรดื่มกินเช่นกันในร้านโบว์กลายเป็นสิ่งเดียวที่ถูกมองมากที่สุดเมื่อเราเดินเข้าไปจนเริ่มอึดอัด ผมได้เบียร์และอาหา... อ่านทั้งเรื่อง