คมสันนั่งรอโสภาจนหลับไปมารู้ตัวอีกทีเมื่อมีมือมาลูบไล้อยู่ที่แก้มลืมตาขึ้นมาเห็นโสภากำลังไล้แก้มตัวเองอยู่
“คุณแม่มาตั้งแต่เมื่อไรครับ”
“เมื่อกี้เองจ๊ะ”
“ผลการประกวดเป็นไงครับ”
“งามลออได้ที่1 กิ่งกาญจน์ได้ที่2 งามตาได้ที่3”
“แล้วคุณแม่ไม่ได้รางวัลเลยหรือครับ”
“รางวัลชมเชยจ๊ะ”
คมสันโอบกอดโสภาซบหน้าลงที่หน้าท้องคุณแล้วพูดขึ้นว่า
“ผมทำให้คุณแม่ไม่ได้รางวัลที่1”
โสภาลูบไล้เส้นผมคมสันเบาๆ
“รางวัลสำคัญสำหรับแม่คือลูกนะจ๊ะ”
“คมถึงเวลาที่ลูกต้องมอบชุดคืนให้แม่แล้ว”
คมสันปล่อยมือที่กอดโสภาออกหยิบชุดที่วางอยู่บนตักยื่นให้โสภา โสภาส่ายหน้าให้คมสันแล้วบอกว่า
“ไม่ใช้วิธีจ๊ะ”
“แล้ววิธีไหนครับ”คมสันตอบอย่างงงๆ
โสภาขยับถอยออกมาพร้อมปลดชุดราตรีสีขาวที่ใส่อยู่ออกไป ร่างกายขาวผุดผาดช่วงขาเรียวงามโคกนูนปกคลุมเส้นขนดำขลับหน้าท้องยื่นออกมาเล็กน้อยดูมีเสน่ห์เต้านมอวบอิ่มย้อยลงไม่มากนักยังชวน
ให้ลูบไล้ดูดดื่ม คมสันถึงกับนั่งมองด้วยหัวใจสั่นสะท้านท่อนเอ็นเมผงกหัวขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ได้ยินเสียงโสภาแว่วๆว่า
“คม ลูกต้องใส่คืนให้แม่เพราะลูกเอาไปโดยไม่บอกกล่าวทำให้แม่กลุ้มใจอยู่หลายวัน”
คมสันถึงกับกลืนน้ำลาย
“คะคือว่ามันจะดีหรือครับ”
โสภายิ้มให้คมก่อนบอกว่า
“ถ้าลูกไม่ทำก็เอาชุดชั้นในของแม่กลับออกไป”
คมสันอึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะฉีดกล่องกระดาษออกหยิบชุดชั้นในออกมาลุกเข่าลงจับขาโสภาขึ้นสอดชุดชั้นในเข้าไปแล้วมาทำอีกข้างหนึ่งดึงชุดชั้นขึ้นถึงต้นขาอวบเห็นโคกนูนมีเส้นขนดำขลับปกปิดอยู่แต่ดู
ใกล้ๆอย่างนี้เห็นพูกลีบอวบแย้มออกจากกันเล็กน้อยเห็นภายในสีแดงฉ่ำมีประกายหยาดน้ำอยู่แวบๆก่อนทีจะดึงชุดชั้นในปกปิดโคกนูนงดงามนั้น คมสันอยากให้ช่วงเวลานั้นยาวนานออกไปอีกแสน
เสียดายที่โคกนูนถูกปกปิดไปเสียแล้ว ครั้งจะลุกตัวขึ้นเพื่อใส่ชิ้นบนให้คุณแม่ก็ไม่กล้าลุกขึ้นท่อนลำดันกางเกงออกมาจนตุงเห็นได้ชัดเจนโสภาเหลือบมองลงไปก็รู้เอื้อมมือลูบไล้หัวคมสัน
“กลัวแม่รึไงจ๊ะ”
“ปะเปล่าครับ”
คมสันตอบแล้วลุกขึ้นยืนอวดท่อนลำตุงกางเกงออกมาชัดเจน หยิบชั้นในใส่ในโสภาซึ่งเป็นแบบเกี่ยวด้านหน้าเห็นเต้านมอวบอิ่มหัวนมชูชันสัมผัสระหว่างเกี่ยวตะขอให้โสภารู้ถึงความอบอุ่นนุ่มนิ่มที่ไม่
ได้สัมผัสมาเนิ่นนานจนอยากกลับเป็นทารกตัวน้อยๆที่ได้ดูดดื่มนมจากเต้าอวบอิ่มอีกสักครั้ง โสภาโอบกอดคมสันจูบที่แก้มเบาๆรู้สึกถึงท่อนล... อ่านทั้งเรื่อง
