หมอจันก็เดินไปยังหุ่นไม้ขนาดใหญ่เท่าตัวคนซึ่งอยู่ในท่านั่งบนที่นั่ง ถ่างขาออกมาหน่อยนึง มีลักษณะคล้ายกับเทพเจ้าตามวิหารในเขมร แต่ตรงส่วนบริเวณเอวจะเห็นมีท่อนควยมหึมาชี้โด่ขึ้นมาอย่างน่า
เกรงขาม ใหญ่กว่าแท่งควยที่วางอยู่บนโต๊ะเสียอีก มือทั้ง 2 ข้างของหุ่นไม้วางทิ้งลงด้านข้างและแบมือขนานกับพื้น หมอจันสั่งให้ดาวคลานเข่าเข้ามาตรงหน้าของหุ่นเจ้าพ่อแล้วพูดเบา ๆ ที่ข้างหน้าดาวซึ่ง
วิภาไม่สามารถได้ยิน ต่อจากนั้นวิภาก็เห็นดาวนั่งคุกเข่าพนมมือต่อหน้ารูปปั้นแล้วพูดขึ้นว่า
“ข้าแต่เจ้าพ่อบันไตกามะ ข้าขอถวายพรหมจรรย์แห่งข้านี้ให้แก่ท่าน ขอท่านได้โปรดรับพรหมจรรย์จากตัวข้าไปบัดนี้ด้วยเถิด”
ว่าเสร็จ ดาวก็ลุกขึ้นแล้วเอาขาทั้ง 2 ข้างปีนขึ้นไปเหยียบลงบนฝ่ามือของหุ่นไม้ เท้าซ้ายเหยียบบนฝ่ามือขวา เท้าขวาเหยียบบนฝ่ามือซ้าย ดาวยืนคร่อมเหนือตักของหุ่นเจ้าพ่อ มือทั้งสองข้างเกาะอยู่ที่บ่าทั้ง
สองข้างของหุ่นเจ้าพ่อ ดาวค่อย ๆ นั่งย่อเข่าให้หีของตัวเองอยู่เหนือท่อนควยหุ่นเจ้าพ่อซึ่งแกะสลักได้เหมือนกับควยของผู้ชายโดยเฉพาะตรงหัวควยนั้นใหญ่และมีสันเงี่ยงได้รูป
เมื่อรูหีสีชมพูของดาวจ่ออยู่ตรงยอดควยหุ่นเจ้าพ่อ ดาวก็ค่อย ๆ กดตัวเองลงมาอย่างช้า ๆ เยื่อพรหมจรรย์ของดาวพยายามทำหน้าที่ของมันจนถึงที่สุดแต่ก็ไม่สามารถทนต่อแรงกดตัวของดาวเองได้ เส้นเลือด
ฝอยที่อยู่ตามบริเวณเยื่อพรหมจรรย์แตกละเอียด เลือดสาวไหลออกมาอาบชโลมควยหุ่นเจ้าพ่อ บัดนี้เยื่อพรหมจรรย์ของดาวได้ฉีกขาดและถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของตัวเองเสียแล้ว
สมองอันว่างเปล่าเริ่มได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดแล้ว ใบหน้าของดาวเริ่มบิดเบี้ยวแสดงถึงความปวดร้าวภายในร่างกายที่มีสิ่งแปลกปลอมแทรกตัวเข้ามายังรูหีที่ฟิตแคบของตัวเองเหมือนดั่งหญิงสาวบริสุทธิ์
กำลังถูกข่มขืนด้วยควยอันมหึมาของชายฉกรรจ์ เพียงแต่ว่าขณะนี้ดาวกำลังข่มขืนตัวเองอยู่ต่างหาก ดาวส่งเสียงร้องอูย..โอย ออกมาอย่างเจ็บปวด
ดาวยังไม่หยุดทำหน้าที่ตามคำสั่งของหมอจัน ยังคงกัดฟันกดหีของตัวเองลงไปเรื่อย ๆ อย่างไม่ลดละจนกว่าจะบรรลุความต้องการของหมอจัน เพราะขณะนี้ดาวกำลังอยู่ภายใต้อำนาจมนต์สะกดของหมอ
จันซึ่งหากดาวยังมีสติดีอยู่ก็คงจะไม่สามารถรับสภาพเช่นนี้ได้ ป่านนี้คงจะร้องระงมออกมาด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส
กลีบแคมทั้งสองข้างเผยอออกทีละนิดตามแรงกดตัวของดาวจนอ้าออกกว้างขึ้นเรื่อย ๆ... อ่านทั้งเรื่อง
