ที่สนามบินดอนเมืองตอน 9 โมงเช้า วัลและตรี เรียกรถบริการ avis ให้ไปส่งที่อิมพีเรยล ถนนวิทยุ วัลบอกตรีไปทานอาหารเช้าที่นั่น และพักผ่อนที่ห้อง เพราะนัดของเธอที่สปาฯบ่ายสอง ครั้งนี้เป็นครั้งที่
สองที่วัลได้มาที่นี่อีกครั้ง มันเป็นอะไรที่เธอปราถนารวมถึงตรีด้วย เธอสองคนหลงไหลไปกับที่นี่.................วัลหญิงสาวสวยจากลูกสาวข้าราขการธรรมดามาเป็นภรรยานักธุรกิจใหญ่ของภูเก็ต ตรีและวัลเป็น
เพื่อนกันตั้งแต่เรียนมัธยม ตรีจบมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯส่วนวัลจบมหาวิทยาลัยที่เชียงใหม่ ตรีมีฐานะทางครอบครัวดี มีธุรกิจส่วนตัว เธอแต่งงานแล้วเช่นกันกับหนุ่มพนักงานที่บริษัท เรียกว่า เจ้าหนุ่มนั้น
ตกถังข้าวสารเลยทีเดียว แต่ด้วยความแตกต่างของฐานันดร สามีของตรีจึงไม่กล้าพูดอะไรมากกับตรี วัลหลังจากแต่งงานกับนายหัววิทย์เธอก็ออกมาอยู่บ้านหลังงามที่นายหัวฯซื้อให้ วัลจากสองปีที่แล้วเธอคือ
พนักงานต้อนรับบริษัทฯ ที่มีนายหัววิทย์เป็นเจ้าของ วิทย์มีธุรกิจเป็นพันล้าน จากเดิมเขาเป็นเจ้าของเหมืองดีบุกที่ภูเก็ต จนปัจจุบันธุรกิจเหมืองปิดตัวลง เขาหันมาจับธุรกิจ น้ำมันปาล์มเขามีสวนปาล์ม
เป็นแสนไร่ เขามีโรงงานน้ำมันปาล์ม และเขายังทำยางพารา เป็นจำนวนนับหมื่นไร่ และด้วยวัยเกินหกสิบปีเขาจึงหันมาสะสมภรรยาเพื่อความกระชุ่มกระชวยของชีวิตเขา วิทย์มีภรรยามาแล้วหลายคน
ส่วนภรรยาหลวงยังดูแลธุรกิจของตระกูล การที่วิทย์มีภรรยาน้อยจึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่ผู้หญิงก่อนหน้านี้ วิทย์ได้ให้เงินแล้วเลิกลาไปก็มากคงเหลือ วัลและอีกคน ที่วิทย์รักมาก โดยวัลเป็นผู้หญิงคน
ล่าสุดของวิทย์ และด้วยวัยเพียง 28ปีของวัล มันเป็นสิ่งที่วิทย์โหยหาเธอค่อนข้างมาก บ้านหลังงามราคาสิบล้าน วัลอยู่กับแววสาวใช้ และหมัดสามีของแวว หมัดทำหน้าที่ขับรถให้นายหัววิทย์ จากคนขับรถ
ของวิทย์ที่มีจำนวนสามคน นายหัววิทย์จะมานอนที่บ้านหลังนี้อาทิตย์ละสองวัน วัล จึงมีเวลาเสริมสวยตัวเอง และไปเที่ยวมากเพราะไม่ได้ทำงานหลังจากมาอยู่กับวิทย์ พ่อแม่เธอสบาย วัลส่งเงินให้ใช้ทุก
เดือนไม่เคยขาดและก็ไปเยี่ยมบ่อยๆ นายหัววิทย์หวงวัลมาก จะไปไหนต้องมีแววหรือหมัดไปด้วยส่วนใหญ่ การที่วัลจะขึ้นกรุงเทพฯนั้นเป็นเรื่องใหญ่สำหรับวัล เพราะถ้าไปต้องรีบกลับ ครั้งนี้ก็เช่นกัน
นายหัววิทย์ไปธุระที่สิงคโปรหนึ่งอาทิตย์ วัลจึงอยากขึ้นกรุงเทพฯ เพื่อมาหาสถานเสริมความงาม... อ่านทั้งเรื่อง
