ผมกับพี่หม่อมไม่เคยนั่งร้านนี้มาก่อนแต่ไปถึงร้านค่อนข้างไวประมาณสามทุ่มเพราะร้านนี้เต็มตั้งแต่หนึ่งทุ่มถ้าเป็นศุกร์เสาร์เพราะผ่านบ่อยเห็นประจำ เหตุผลที่ร้านนี้ดังมีหลายประการ หนึ่งตั้งอยู่ในทำเลที่เยี่ยม ร้านตั้งอยู่ริมสระดินขนาดใหญ่ของศูนย์การค้า ร้านเปิดโล่งไม่มีแอร์แต่ใช้พัดลมสำหรับคนเบื่อเที่ยวห้องแอร์เพราะที่นี่สูบบุหรี่ที่โต๊ะก็ได้ สองนักร้องเจ๋งนักดนตรีเยี่ยม สามราคาทั่วไป สี่เจ้าของมีหลายหุ้นและอยู่ในวงการนี้มานานเปิดมาหลายที่เลยมีขาประจำเยอะขนาดร้านไม่ติดถนนใหญ่คนยังทะลัก
เราได้โต๊ะด้านในโลเคชั่นค่อนข้างดี เพราะมองเห็นผู้คนรอบโต๊ะหน้าตาดีๆเยอะเด็กมหาลัยเพียบ เกย์แอบก็เยอะเพราะผีย่อมเห็นผี อิอิ ผมบุคลิกธรรมดาแต่งตัวง่ายๆแต่ไม่ปิดตัวเองและไม่อายที่จะบอกคนอื่นว่าเป็นเกย์ คบเพื่อนทุกรูปแบบที่เป็นคนดีรวมทั้งกระเทยแต่งหญิงซึ่งพี่หม่อมเป็นหนึ่งในนั้น ผมจะไม่อายเวลาเหล้าเข้าปาก กล้าจีบคนที่ผมชอบแบบเปิดเผยแต่มีสไตล์ แหละผู้ชายที่ผมจีบจะต้องเป็นผู้ชายจริงๆเพราะเร้าใจตื่นเต้นกว่าเกย์
เราร่ำเมรัยเคล้าดนตรี คุยกันสัพเพเหระรวมทั้งเรื่องที่เพื่อนพี่หม่อมไปเปิดรีสอร์ตเล็กๆที่เกาะลันตาและเราวางแผนกันว่าจะไปฉลองปีใหม่กันที่นั่นด้วยเหตุผลเดียวที่ว่าเพื่อนพี่หม่อมมีเด็กเกาะในฮาเร็มเยอะมากๆ ได้ยินงี้ความหงี่วิ่งขึ้นสมองเชียว เราสั่งมิกเซอร์กันตลอดเด็กเสิร์ฟก็เปลี่ยนหน้าไปเรื่อย แต่มีอยู่คนที่ผมสะดุดตา ไอ้น้องคนนี้ไม่ใช่เด็กเสิร์ฟแต่เป็นบาร์น้ำอยู่ในเคาน์เตอร์ แต่ถ้าแขกเยอะมันจะออกมาช่วยเสิร์ฟ หน้าตามันกวนตีนๆมีหนวดเคราบางๆไม่ค่อยยิ้ม แต่เมื่อไหร่ที่ยิ้มโลกทั้งโลกเหมือนจะยิ้มกับมัน แต่ด้วยความที่มันไม่ได้เดินเสิร์ฟลึกถึงด้านในเลยมีไม่มีโอกาสคุย
ตีสองกว่าๆคนเริ่มกลับ พี่หม่อมก็มีงานเช้าเลยบอกเด็กเสิร์ฟเก็บเงิน เช็คบิลเสร็จเราเดินออกเกือบจะพ้นร้าน สายตาผมเหลือบเห็นไอ้น้องนั่นนั่งสูบบุหรี่อยู่บนมอไซด์ตรงทางออกพอ... อ่านทั้งเรื่อง
