ผมเลยรับปากพี่เขาว่าจะคอยดูแลบ้านให้ เพราะว่าพรุ่งนี้ผมต้องเข้ากะกลางคืนเหมือนกัน พักใหญ่น้อยก็กลับมาจากขายของ ผมกินเหล้ากับพี่บุญจนถึงทุ่มกว่าๆ เห็นจะได้ ผมก็ขอตัวกลับบ้าน พอวันนี้ผมมาถึงที่โรงงานก็เข้ากะหกโมงเย็น มันยังไม่มืดเลยครับ ผมมองไปที่บ้านของพี่บุญเห็นแกยังเดินอยู่บนบ้าน แสดงว่าแกยังไม่ได้ไปทำงาน ผมจึงเดินดูไปรอบๆ โรงงาน สักครู่พี่บุญก็โผล่หน้าออกมา แล้วก็สั่งกับผมอีกว่าให้ช่วยดูบ้านให้แกด้วย แล้วก็ปิดประตูเดินลงบันไดไปทำงาน ผมก็เดินตรวจรอบๆ โรงงาน แล้วก็เดินไปคุยกับคนงานที่ทำงานกะกลางคืนอีก เวลาผ่านไปนานเหมือนกัน ผมมองดูเวลาตอนนั้นมันประมาณ 3 ทุ่มกว่า ผมก็หันไปดูที่บ้านของพี่บุญอีกครั้ง เห็นว่าในบ้านมีไฟสว่างอยู่ ผมนึกแปลกใจ หรือว่าพี่บุญกลับมาจากทำงานแล้ว เป็นไปไม่ได้พี่บุญทำงานกะกลางคืน กว่าจะออกจากกะก็ต้องเช้าของวันใหม่ หรือว่าเป็นน้อย แต่เธอไปเยี่ยมพ่อที่ต่างจังหวัดต้องค้างคืน หรือว่าจะเป็นหัวขโมย ตอนนั้นผมคิดไปต่างๆ นานา ผมก็ไม่รอช้ารีบเดินตรงไปที่บ้านของพี่บุญทันที แต่ก่อนจะถึงบ้านพี่บุญผมค่อยๆ ย่องไปอย่างช้าๆ กะว่าจะขอดูหน้าเจ้าหัวขโมยให้เห็นจะจะตาสักหน่อย บ้านของพี่บุญไม่มีห้องหรอกครับ เป็นบ้านโล่งๆ
มีเพียงเตียงนอนกับตู้เสื้อผ้า และของใช... อ่านทั้งเรื่อง
