เริงชัยแอบหัวเราะในใจ ตอนนั้นก็ผุดลุกขึ้น
"ผมเองรบกวนเวลาคุณพนมมานานแล้ว คงต้องขอตัว อีกอย่างคิดว่าคุณพนมคงอยากไปเฝ้าดูแลอาการคุณเอด้วย"
พนมก็ผุดลุกขึ้นส่ง ยื่นมือให้เริงชัยจับ
"ผมขอขอบคุณ คุณเริงชัยมากนะครับสำหรับทุกอย่างในวันนี้"
เริงชัยยิ้มกว้างขวาง ขณะจับมือชายหนุ่มเขย่าแรงๆ
"ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจอย่างยิ่งที่จะช่วยเหลือคุณพนมกับคุณเอในทุกๆ ทาง"
หนุ่มใหญ่ขณะจะก้าวเดินออกไปจากบ้าน ก็นึกอะไรขึ้นได้ หันมาบอก
"อ้อ คุณเอเธอเป็นลมแดดไป คุณพนมก็ช่วยเธอผลัดเป็นเสื้อผ้าสบายๆ ใช้น้ำอุ่นเช็ดไปตามตัว ก็จะช่วยได้มากเลยนะครับ"
พนมผงกศีรษะ กล่าวขอบคุณ จากนั้นก็เดินออกไปส่งเริงชัยเข้าไปนั่งในรถเบนซ์ ซึ่งนายสอนนั่งรออยู่ตรงตำแหน่งคนขับอยู่ก่อนแล้ว
ก่อนจากเริงชัยเปิดกระจกหน้าต่าง แล้วกล่าวกับพนม
"อย่าลืมนะครับ มีเรื่องอะไรจะปรึกษา โทรศัพท์ไปหาผมได้ทุกเมื่อ"
"ครับ ขอบคุณคุณเริงชัยมาก"
พนมว่า จากนั้นนายสอนก็ขับรถออกไป ชายหนุ่มปิดประตูบ้าน แล้วรีบเดินกลับเข้าไปดูอาการของภรรยาแสนรักของตัวเอง
ชายหนุ่มกลับขึ้นไปที่ห้องนอน ซึ่งปาริฉัตรยังคงนอนหลับสนิทอยู่
พนมเดินไปนั่งข้างๆ กายของภรรยา ยกมือขึ้นลูบผมดำสนิทของปาริฉัตรอย่างทะนุถนอมอ่อนโยน พึมพำ
"เอจ๋า พี่ขอโทษ"
เขาพิจารณาวงหน้าอันงดงามอ่อนหวานที่หลับตาพริ้ม อวดขนตายาวงอนเป็นแพ ราวกับเป็นเจ้าหญิงนิทราของปาริฉัตรแล้ว ในใจเกิดความรู้สึกปั่นป่วนขึ้นมาอย่างประหลาด จนต้องก้มหน้าลงไปบรรจงจูบที่ริมฝีปากอ่อนนุ่มราวกับกลีบกุหลาบนั้นอย่างอดใจไม่ได้
กลิ่นหอมจากเรือนร่างปาริฉัตร ความนุ่มเนียนของวงหน้า พนมยิ่งจูบไปความรู้สึกเสียวซ่านบางอย่างก็ยิ่งลุกโชนขึ้นมา ทำให้ชายหนุ่มเกิดความใคร่ ความปรารถนาในตัวของภรรยาแสนสวยของเขาขึ้นมาอย่างมากมายเหลือคณา
"เอจ๋า เอของพี่ สวยเหลือเกิน"
เขาพึมพำออกมา ขณะที่จูบไซร้ไปตามซอกคอขาวผ่องของปาริฉัตร มือสั่นของเขาขยำไปบนทรวงอกที่หยุ่นมือเต็มเต้าของภรรยา
ขณะที่จะทำอะไรๆ ต่อไปตามแรงตัณหาที่ลุกโชนขึ้น มโนสติส่วนลึกของชายหนุ่มก็ร้องเตือนว่าเขากำลังทำอะไรกับภรรยาที่กำลังป่วย มันช่างน่าขายหน้าจริงๆ
พนมต้องใช้ความพยายามอย่างหนักก่อนจะผละตัวออกมาได้ นั่งหน้าแดง หอบหายใจถี่ถี่ จนตัวโยน ยกมือขยี้ผมตัวเองแรงๆ เป็นการกระตุ้นสติ
"ไอ้บ้า แกทำอะไรวะ เอ กำลังป่วยอยู่นะโว้ย"
เขาพยายามบริภาษด่าตัวเองเพื่อเป็นการสะกด... อ่านทั้งเรื่อง
????????????
?????? | 5/2/2024 - 05:43