ณ ตึกระฟ้า อันเป็นที่ตั้งของบริษัทธุรกิจ หลักทรัพย์แห่งหนึ่ง
เริงชัยหนุ่มใหญ่วัยใกล้ห้าสิบ ประธานบริษัท นักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน จนได้รับการนับหน้าถือตาจากคนในสังคม กำลังนั่งพิจารณาเอกสารตรงหน้า ขณะที่เสียงอินเตอร์คอมดังขึ้นพร้อมกับเสียงใสๆ ของ เรณูเลขาหน้าห้องดังขึ้นมา
"ท่านคะ คุณพนมที่นัดไว้มาแล้วค่ะ"
เริงชัยผงกศีรษะ กดปุ่มสัญญาณ แล้วกล่าวตอบ
"ขอบคุณมาก คุณเรณู นำคุณพนมเข้ามาได้เลย"
อีกประเดี๋ยวหนึ่งประตูห้องทำงานของเริงชัยก็ถูกเปิดออก เรณู เลขาสาวของเริงชัยนำชายหนุ่มวัยยี่สิบเศษ เดินเข้ามา
"สวัสดีครับ คุณพนม เชิญๆ ครับ"
เริงชัยยกมือขึ้นรับไหว้ พนม หนุ่มนักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรง เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่เดินทางมาพบเขาเพื่อขอเจรจาเรื่องกู้ยืมเงิน
ธุรกิจของพนมนั้นนับว่าเจริญรุดหน้าไปได้ด้วยดี ทำให้เขาตัดสินใจลงทุนขยายโครงการไปอีกหลายเฟต มีความต้องการเงินทุนไปใช้จ่ายสูง จึงมีการติดต่อกับเริงชัยเพื่อขอปรึกษาหารือเกี่ยวกับการขอกู้ยืมเงิน
หลังจากการเจรจาเรื่องธุรกิจผ่านพ้นไปราวชั่วโมง ทั้งสองก็ได้ข้อสรุปอันเป็นที่พอใจกันทั้งสองฝ่าย พนมมีใบหน้าชื่นมื่น สดใส ขณะยื่นมือให้เริงชัยจับ
"ผมต้องขอพระคุณ คุณเริงชัยอย่างสูงที่ให้ความกรุณาแก่บริษัทของผม"
เริงชัยหัวเราะ โบกมือ
"โธ่ ไม่ต้องขอบคุณอะไรกันอย่างนั้นหรอก คุณพนม เรามันก็คนทำธุรกิจ ผลประโยชน์ของคุณก็ผลประโยชน์ของผมเหมือนกัน"
สองหนุ่มต่างวัยก็เลยหัวเราะออกมาพร้อมๆ กัน เริงชัยมองดูเวลา
"อ้อ ตอนนี้ก็เกือบบ่ายสองแล้ว คุณพนม เราไปหาอะไรทานกันหน่อยไหมล่ะ ถือเป็นการเลี้ยงฉลองการทำข้อตกลงระหว่างเรากันเลย"
พนมมีสีหน้าอึดอัด ขณะตอบเสียงอ้อมแอ้ม
"เอ้อ ผมก็อยากไปนะครับ คุณเริงชัย แต่เผอิญนัดภรรยาเอาไว้ว่าจะพาไปทานอาหารที่บางปู"
เริงชัยหวนนึกไปถึงใบหน้าอันงดงาม บุคลิก การวางตัวที่เพียบพร้อมของปาริฉัตร ภรรยาสาวแสนสวยของพนม แล้วนึกอยากเห็นขึ้นมาเต็มกำลัง เพราะหลังจากที่เขาซึ่งเป็นหนึ่งในแขกกิติมศักดิ์ในงานแต่งงานของพนม กับปาริฉัตรเมื่อต้นปีมานี้แล้ว ก็ยังไม่มีโอกาสได้เห็นเธออีกเลย
"ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ เราไปฉลองกันที่บางปูก็ได้ คนแก่ๆ อย่างผม คงไม่เป็นก้างขวางคอคุณใช่ไหม"
พนมหัวเราะ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาแดงเล็กน้อย ด้วยความเขิน
"ไม่หรอกครับ ถ้าอย่างนั้นขอโทรไปบอกเอ ก่อนนะครับ"
"เอาสิ ตามสบายเลย แ... อ่านทั้งเรื่อง
