เรื่องสั้นเขย่าขวัญ ICT : เวบโป๊เอาคืน

ใช่แล้ว สังคมไทยตอนนี้กำลังเน่าเฟะเพราะพวกสื่อลามกอนาจารชั่ว ๆ พวกนี้แหละ ชายหนุ่มคิด ถ้าเขามีส่วนช่วยให้อะไร ๆ ดีขึ้นได้ เขาก็ยินดีทำอย่างเต็มที่ แม้จะต้องยอมเข้าไปเป็นสมาชิกเวบบัดซบพวกนี้เพื่อหาทางปิดมันก็ตามที "หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า..." เขานับในใจ เขาแจ้งปิดเวบนี้ไปแล้วแปดครั้ง ป่านนี้พวกสารเลวในเวบคงกำลังวิ่งวุ่นหาที่อยู่ใหม่กันล่ะซิ เขายิ้มเยาะในใจ แต่ไม่มีทางหรอก ตราบใดที่เขายังอยู่ เขาจะตามไปปิดเวบมันทุกครั้ง ต้องให้มันช่วยกันสร้างเวบให้เป็นรูปเป็นร่างก่อนแล้วค่อยแจ้งปิด แบบนี้มันสะใจมากกว่าที่ได้เห็นสิ่งที่พวกมันเพิ่งสร้างมามลายหายสูญไปกับตา เขาเบือนสายตาไปที่กรอบรูปที่ตั้งอยู่ข้างจอมอนิเตอร์แล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข มันเป็นรูปที่เขาถ่ายคู่กับเหมยแฟนสาวตอนไปเที่ยวเชียงใหม่ด้วยกัน "พี่รักเหมย" เขากระซิบเบา ๆ เสียงกดออดดังขึ้นที่ข้างประตู ชายหนุ่มหันมองนาฬิกา "มาเร็วแฮะวันนี้ สงสัยงานเลิกก่อน" เขาพึมพำแล้วเดินไปเปิดประตู เพียงแค่หมุนลูกบิดประตูเท่านั้น บานประตูก็เปิดผลัวะเข้ามาอย่างแรงกระแทกเขาลงไปนั่งกองอยู่บนพื้น ยังไม่ทันที่เขาจะตั้งตัวก็ถูกของแข็งฟาดเข้าไปที่หัวจนหมดสติ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่มีน้ำรสแปร่ง ๆ ไหลลงคอไปจนเขาสำลักไอติดต่อกันเป็นชุด "เออ ตื่นได้ซะที พวกกูรอจนเซ็งแล้ว" เสียงแหบห้าวดังขึ้นข้างหูขวา ทำให้ชายหนุ่มต้องหันไปมอง ผู้พูดเป็นชายฉกรรจ์ล่ำสัน ผิวคล้ำเหมือนคนทำงานหนัก ตัดผมสั้นเกรียน ใบหน้ารูปสี่เหลี่ยม เต็มไปด้วยริ้วรอยแผลเป็นกำลังแสยะยิ้มให้กับเขา ชายหนุ่มตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก รีบลำดับความคิดอย่างรวดเร็วพร้อมกับกวาดมองไปรอบ ๆ ห้องและสำรวจสภาพของตัวเอง ท้ายทอยเขารู้สึกปวดแปลบราวกับจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ แต่ส่วนอื่นของร่างกายยังปกติ เขานั่งอยู่บนเก้าอี้แต่พอพยายามจะลุกขึ้นก็พบว่าตัวเองถูกมัดติดกับพนักพิงและขาเก้าอี้อย่างแน่นหนา ในห้องของเขา นอกจากชายฉกรรจ์หน้าเหี้ยมที่ยืนอยู่ข้างตัวเขาแล้ว ยังมีวัยรุ่นอายุไม่น่าจะเกิน 18 ปีอยู่อีกคนกำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้คอมฯ กำลังพิมพ์คีย์บอร์ดอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มเหลือบมองที่มอนิเตอร์แล้วก็ใจหายวาบ มันเป็นรูปของเหมยแฟนสาวในอิร... อ่านทั้งเรื่อง