.......................เกือบเจ็ดโมงเช้า....สินมารอพบคุณแป๊ม...แป๊มเองก็แทบเข้าหน้ารปภ.หนุ่มคนนี้ไม่ได้เช่นกัน...เมื่อคืนเธอและเขาคนนี้สนุกสุดเหวี่ยงกันที่ลานสนามหญ้าสวนด้านหลัง....แต่มันก็ไม่ถูกต้องนักแป๊มยอมรับว่าตัวเองก็มีส่วนผิดด้วยที่เสพกามกับเขาที่นั่น...ความกำหนัดมันช่างห้ามใจลำบากเหลือเกิน.....
........แป๊ม/...สิน...ฉันเข้าใจเธอเมื่อคืนนี้ถือว่าเกิดอุบัติเหตุนะ...ครั้งเดียว...ต่อไปนี้เธออย่ามายุ่งที่นี่อีก...ฉันไม่อยากไล่เธอออกนักนะ...แต่เธอต้องเปลี่ยนที่...เธอต้องไปดูแลประตูด้านหลังรีสอร์ทด้านเชิงเขาสลับกับคนทางนั้นแทน...เดี๋ยวฉันจะบอกคุณเกษมให้นะ....
.........สิน/ครับคุณแป๊ม....ขอบคุณครับ....
.........................แป๊มจอดรถของดนัยไว้ที่นี่....เธอขับรถคันหรูของเธอไปทำงาน....เจียดเห็นนายสาวขับรถเข้ามาก็รีบออกไปรับ...ที่จริงไม่ใช่หน้าที่ของเขาเลย...เจียดมันคงอยากเห็นอะไรๆของนายสาวอีกแบบวันนั้น.....
......เจียด/สวัสดีครับคุณแป๊ม.....
......แป๊ม/สวัสดีจะ....สบายดีนะเจียด.....
......เจียด/ผมช่วยถือนะครับ....
......แป๊ม/จะ...ขอบใจนะ...
..........................แป๊มส่งเอกสารให้เจียดถือ...แป๊มเธอลืมอีกครั้งที่เอี้ยวตัวหยิบกระเป๋าด้านหลัง...เพราะยามที่เธอขับรถมากระโปรงสั้นชุดทำงานเธอมันจะลั้งมากๆอยู่แล้ว...และเมื่อเธอเอี้ยวตัวไปด้านหลัง...เรียวขาเธอก็แยกออก..โคนขาจนถึงบิกีนีก็เผยอวดโชว์...ความนูนอวบเห็นเด่นชัด...เจียดแทบหยุดหายใจต่อสิ่งที่เห็น...เขาจ้องอย่างไม่กระพริบสายตา...แป๊มหันกลับมาก็ต้องอุธาน...เธอเข้าใจกับความรู้สึกของผู้ชายที่ชอบแอบมอง...แป๊มเหนื่อยกับสายตาของเจียด...เธอได้แต่ยิ้มและเดินจากไป.....
...........................พ่อเลี้ยงโสภณมารอแป๊มอยู่ในห้อง...หนิงรับเอกสารจากเธอพร้อมบอกกล่าว...............
.......แป๊ม/สวัสดีคะคุณพ่อ....มาแต่เช้าเลยนะคะ...เอมาหาแป๊มหรือใครกัน....
.......พ่อเลี้ยง/สวัสดีจะแป๊ม....มาหาแป๊มจะ...ไม่ต้องเดานะ...หนิงกับพ่อรู้กันแล้ว...
.......แป๊ม/รู้แบบไหนคะ...ระวังคุณรสรินนะคะ...
.......พ่อเลี้ยง/อืมม....แป๊มจ๊ะ...สัปดาห์หน้าวันพุธ...พ่อจะเข้ากรุงเทพฯไปที่สำนักงานใหญ่ธนาคารฯ...พ่อจะไปหาท่านรองฯ...เรื่องเงินกู้ที่จะไปลงฝั่งพม่าจะ...พ่ออยากให้แป๊มไปด้วย...อยากชวนหนิงไปด้วยกันนะจ๊ะ...ลูกแป๊มว่าไงจ๊ะ...
........แป... อ่านทั้งเรื่อง
