แอนก็ได้แต่หงอย ร้องไห้ฟูมฟาย คิดถึงแฟนทุกวัน แต่พอผ่านไปประมานเดือนนึง แอนก็เริ่มชินกับชีวิตที่จำเจแล้วก็เริ่มทำใจเรื่องแฟนได้ค่ะ แต่พออาการดีขึ้นได้ไม่เท่าไหร่ ป๊ากับม๊าของแอนก็รีบบินไปเคลียงานที่ค้างไว้เป็นเดือนทันที ปล่อยให้แอนอยู่บ้านคนเดียวกับอารมณ์เหงาเหมือนเดิม ไม่นานนักแอนก็ลืมแฟนได้สนิท แต่ที่เหลือคือารมณ์อยากเนี่ยสิคะ พอได้ลองครั้งนึงก็นึกอยากจะลองอีก สุดท้ายก็เลยเกิดเรื่องวุ่นๆจนได้ บ้านของแอนค่อนข้างใหญ่ค่ะ ที่บ้านเลยต้องมีคนงานไว้ทำสวนอย่างเดียวถึงสองคน แล้วก็แม่บ้านอีกสี่คน เรียกว่าชีวิตของแอนอยู่กับแม่บ้านมากกว่าคุณพ่อคุณแม่ที่มัวทำ แต่งานซะอีก คงเพราะสภาพแวดล้อมยังงี้มั้งคะ ถึงมีเรื่องพวกคุณหนูที่เสร็จพวกคนงานในบ้านเป็นประจำ แล้วสุดท้ายมันก็เกิดกับแอนค่ะ มีอยู่วันนึงแอนก็เดินใส่ชุดนอนผ้าฝ้ายสีชมพูอ่อนมาทานอาหารเช้ าตามปกติ ปกติแล้วแอนจะนอนไม่ใส่ชั้นในค่ะ ก็เลยติดนิสัยเดินไปมาในบ้านทั้งๆ ที่โนบราโนแพนตี้เป็นประจำ
เพราะปกติก็มีแต่พวกแม่บ้านที่ทำความสะอาดอยู่แล้ว พอทานข้าวเสร็จแอนก็เดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็ต้องสะดุ้งค่ะ เพราะพอเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับพี่ชัยที่เป็นคนสวนกำลังขัดห้... อ่านทั้งเรื่อง
