“ทิพย์ๆ เอากระเทียมมาด้วยสองมัด” แม่ยืนที่ระเบียบตะโกนลงมาแกคงขึ้นไปดูลูกให้
ทิพย์ หันไปมองแม่แล้วก็หันมามองผมแบบเคืองๆ เธอก้าวค่อมรถสตาร์ทปุ๊บผมก็ขึ้นปั๊บ ลืมนึกถึงเรื่องน้ำหนักเรื่องตัวเล็กตัวใหญ๋ไปเลย รถเลี้ยวปื๊ดออกประตูบ้าน ผ่านโค้ง.....!!! ตาผมสว่างเลยวาบขึ้นมาเลยสองแขนกอดเอวทิพย์หมับทันที เอาหน้าซบที่ไหล่หันหน้าไปมองตาเธอ ทิพย์หันมาชำเลืองหน่อยๆไม่พูดอะไร มือซ้ายที่กอดเริ่มซุกซนเลื้อยเข้าไปในเสื้อกุมหมับที่หน้าท้องของเธอๆก็ยัง ไม่พูดขยับมือล้วงขึ้นไปกุมเต้าที่นอกเสื้อยกทรงกำบีบเบาๆ มือขวาวางลงที่หน้าขาด้านในค่อยๆลูบขึ้นมา เธอหันหน้ามามองหน้าแก้มชนกับจมูกผมเลยก็รีบหันกลับไป
“นั่งเฉยๆพี่ต้น .....”เธอพูดเสียงขุ่นๆ ผมลูบมือขึ้นมาอีกหน่อยแล้วกุมหมับที่เนินสามเหลี่ยมเลย เธอหนีบหน้าขาส่วนบนเข้าหากัน รถเป๋ส่ายไปนิดหน่อยดีที่เธอไม่ขับเร็ว ผมขยับนิ้วเข้าไปเรื่อยๆที่หว่างขาเธอจนเกาะกุมเนินเนื้ออวบๆของเธอได้เต็ม มือ ผมกำมือบีบเนินเนื้อเธอเบาๆ มือซ้ายของบนค่อยซุกปลายนิ้วเข้าไปในเสื้อยกทรง
“พี่ต้น...” เธอเรียกผมเสียงขุ่นๆชำเลืองตาเขียวปัดมามอง ผมหันหน้าคางที่เกยไหล่ไปยิ้มให้เธอแบบหล่อที่สุด... เอ็นผมตอนนี้แข็งโป๊กเลยเธอคงจะรู้สึกเหมือนกัน เพราะผมขยับเข้าไปนั่งจนติดก้นเธอ .... รถสักคันจะผ่านหรือวิ่งสวนมาก็ไม่มี เธอขับรถไม่นานก็เลี้ยวเข้าซอยไปไม่เกิน 100 เมตร ทิพย์ก็จอดหน้าประตูสังกะสี ผมเพ่งดูรั๊วรอบๆเป็นรั๊วไม้ไผ่ที่ผ่าเป็นซีกๆพอประมาณตั้งขึ้นแล้วยึดด้วย ตะปูสูงประมาณท่วมหัว .. ทิพย์ดับเครื่องแล้วหันหน้ามาคางผมเกยที่อยู่ไหล่เลยหอมแก้มเธอซะหนึ่งที
“พี่ ต้น...ปล่อยมือ” เธอบอกเสียงเคืองๆ ผมยิ้มแหยๆแล้วดึงมืออกทั้งข้างบนและข้างล่างทิพย์ลงไปเปิดประตูผมก็ลงจูงรถ เดินท่อนเอ็นแกว่งตามเข้าไป จอดรถหน้ากระท่อมเป็นกระท่อมค่อ... อ่านทั้งเรื่อง
