หนูชื่อเงิน อายุ 20 ปี บ้านอยู่ต่างจังหวัดค่ะ หนูเป็นคนมีความรู้น้อยเกินกว่าที่จะมาทำงานตามโรงงานหรือเข้ามา ทำงานในกรุงเทพฯ ไม่ต้องเหมือนคนอื่น หนูก็เป็นสุขอยู่แล้วกับการมีชีวิตอยู่กับธรรมชาติอย่างนี้ อีกอย่างเงินทองที่หามาได้จากที่นาและรับจ้างเขา หนูเองก็ไม่ต้องใช้อะไรมากมาย ที่บ้านหนูอยากกินไก่ก็ได้กินเพราะเลี้ยง ไว้เอง อยากกินปลาเราก็หาจับเอาตามคลองหรือหนองน้ำ สบายมากที่สุดไม่เดือดร้อนอะไรเลย หลังจากที่หนูทำนา ช่วยพ่อแม่เก็บเกี่ยวจนเสร็จ ช่วงนี้เองที่หนูว่างจากงานนา ก็เอาควายออกไปเลี้ยง กลางวันก็หลบนอนใต้ต้นไม้ ถึงจะนอนหลับอยู่คนเดียวก็ปลอดภัย ไม่เหมือนอยู่กรุงเทพฯ ตามที่เขาเล่ามา ลงนอนอย่างหนูก็คงเสร็จ ทุกๆ เช้าหนูต้องเอาควายเดินออกไปเลี้ยงที่ปลายนานู้น ตอนเดินต้องเลี้ยวอ้อมไปทางด้านหลังบ้านพี่ทิด พี่ทิดเป็นเด็กหนุ่ม ที่ดีมาก ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ทำมาหากินอย่างเดียว มีเมียแล้วแต่ลูกไม่มี ทุกครั้งที่หนูเดินผ่านที่หลังบ้านพี่ทิด เมียพี่ทิดต้องออกมาทักหนูเป็นประจำ จนเราทั้งสามคนสนิทสนมกันมาก ข้าวปลาอาหารก็มักมาฝากท้องที่บ้านพี่ทิด อยู่หลายมื้อเหมือนกัน จากที่หนูดูทั้งสองคนเป็นผัวเมียที่น่าอิจฉามากที่สุด หนูไม่เคยได้ยินทั้งสองมีปากเสียงกันเลย ทั้งที่ทั้งสองอยู่กันมาสี่ปีแล้ว แต่ก็ดูยังรักใคร่กลมเกลียวกันเป็นอย่างดี
มีอยู่วันหนึ่ง หลังจากที่หนูเอาควายออกไปแล้ว ดันลืมสิ่งสำคัญที่สุดที่ติดตัวหนูอยู่ทุกที่ ก็คือวิทยุ มันน่าโมโหตัวเอง หนูรีบเดินกลับไปบ้านทันที ทิ้งควายให้มันอยู่กินกันก่อน หนูเดินกลับมาทางเดิม มันต้องผ่านที่หลังบ้านพี่ทิด พอหนูเดินเกือบถึงบ้านพี่ทิดอยู่แล้ว เสียงเมียพี่ทิดก็ดังขึ้น มันไม่ใช่เสียงคุยกันแต่มันเป็นเสียงด่าพี่ทิดต่างหาก ไอ้ความที่หนูไม่เคยได้ยินมาก่อนก็ยืนหลบฟังเขาด่ากัน สักครู่ก็มีของปลิวออกมานอนหน้าต่าง หนูมองตามไป มันเป็นหนังสืออะไรก็ไม่รู้ค่ะ สักพักทั้งสองคนเดินออกมาจากบ้าน หนูรีบนั่งลงที่กอหญ้าสูง เพื่อหลบทั้งสองคน เห็นพี่ทิดก้มหน้าออกมาเดินตามหลังเมียไป หลังจากที่ทั้งสองเดินออกไปแล้ว หนูค่อยๆ ออกมาจากที่ซ่อน เดินไปหยิบหนังสือขึ้นมาดู ภาพแรกที่หนูเห็น หนูต้องรีบปิดหนังสือหันซ้ายหันขวารีบเก็บมันเข้าใต้เสื้อ แล้วรีบเดินกลับไปที่หนูเอาควายไปทิ้งไว้ทันที พอหนูเดินไปถึงที่ หนูรีบนั่งลงหอบเหนื่อย หัวใจเต้นเสียงดังอย่างที่ไม่เคย เป็นมาก... อ่านทั้งเรื่อง
