สวัสดีครับ แฟนผมทำงานเป็นพนักงานต้อนรับอยู่สายการบินแห่งหนึ่งในไต้หวัน ซึ่งแฟนผมต้องไปพำนักอยู่ที่ไทเปและได้เช่าห้องพักอยู่กับเพื่อนที่ทำงานอีก 2 คน คือพี่ปลายกับแจน แฟนของพี่ปลายเปิดบริษัทของตนเองทำงานเกี่ยวกับชิ้นส่วนของโทรศัพท์มือถือ และแบตเตอรี่ ผมเข้ามาทำงานที่นี่โดยทำหน้าที่ติดต่อกับ Supplier ในไต้หวันเรื่องการสั่งซื้อสินค้า และบางทีผมต้องไปติดต่องานในไต้หวันแทนพี่ ซึ่งผมก็จะไปพักอยู่กับแฟนของผม และก็มีโอกาศได้รู้จักกับแจนที่เป็นรูมเมทอยู่ที่ไต้หวันด้วย ผมต้องเดินทางไปไต้หวันบ่อยมากขึ้นทำให้เริ่มคุ้นเคยกับเพื่อนๆ ของแฟนผมมากขึ้น ซึ่งบางทีเราก็ออกไปเทียวด้วยกันสามคนคือ ผมกับแฟน แล้วก็บางทีก็ชวนแจนกับพี่ปลายไปด้วยไปด้วย แจนยังไม่มีแฟนครับ แจนเป็นคนที่ตัวสูงมาก สูงเกือบเท่าผม (ผมสูง 180 ผมคิดว่าแจนสูงประมาณ 170 กว่า) รูปร่างของแจนดีมากเหมือนนางแบบ ผิวสีน้ำผึ้ง แต่ไม่ถึงกลับคล้ำ ตอนเรียนมหาวิทยาลัยแจนเคยเป็นเชียร์ลีดเดอร์ด้วย มีอยู่ครั้งหนึ่งผมต้องไปดูงานโชว์สินค้าที่ไต้หวัน โดยผมโทรไปบอกแฟนผมว่าจะไปอยู่ไต้หวัน 4 วัน แฟนผมบอกว่าวันแรกเธอต้องมีบินไปญี่ปุ่น ต้องค้าง 1 คืนแล้วจะกลับมาในตอนเย็น แต่บอกว่าแจนจะอยู่ที่บ้านตลอด ผมเดินทางไปถึงไต้หวันตอนบ่ายนัดเจอกับแฟนที่สนามบินเอากุญแจบ้านเพราะแฟนจะต้องทำไฟลท์ไปญี่ปุ่นตอนบ่าย 3 พอผมส่งแฟนขึ้นเครื่องแล้วผมก็ต่อรถเมล์ไปที่พักของแฟนผม ที่พักของแฟนที่เช่ารวมกันอยู่เป็นคอนโด มี 3 ห้องนอนซึ่งก็แบ่งกันอยู่ 3 คน มีห้องครัวขนาดเล็ก ห้องน้ำรวม แล้วก็มีห้องโถงกลางมีโซฟานั่งดูทีวี กับโต้ะกินข้าววางอยู่หลังห้อง พอผมเข้าไปในที่พักก็พบกับแจนกำลังรีดผ้าอยู่ ผมก็ทักทายแจนแล้วก็เอากระเป๋าเสื่อผ้าไปเก็บในห้องนอนแฟนผมแล้วก็ออกมานั่งดูทีวี ส่วนแจนก็นั่งรีดผ้าอยู่ ผมถามแจนว่าไม่ออกไปไหนหรือ แจนว่าต้อง สแตนด์บาย 3 วันเพราะพึ่งลาป่วย ทำให้ออกไปไหนไม่ได้อาจจะโดนโทรมาตามให้ไปบินตอนไหนก็ได้ ผมนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟา สายตาก็พลันเหลือบไปเห็น เงาสะท้อนในกระจกของชั้นวางทีวี เงาที่เห็นเป็นแจนกำลังนั่งรีดผ้าอยู่ โดยที่กระโปรงสั้นที่แจนนุ่งอยู่เปิดอ้าอยู่ทำให้มองเห็นขาอ่อนและกางเกงในลูกไม้อยู่แวบๆ ผมเลิกดูทีวีแล้วหันมาจ้องมองขาอ่อนแจนแทน ใจผมก็เต้นโครมครามเจ้าหนูในกางเกงก็พองโต ผมมีโอกาสได้มองของดีอยู่ประมาณครึ่งชั่งโมงแจนก็รีดผ้าเสร็จ แจนเอาเสื้อผ้าไปเก... อ่านทั้งเรื่อง