แดดยามเช้า ของวันใหม่ปลุกผมจากนิทรา เช้าวันนี้ก็เหมือนกับทุก ๆ วันแต่แตกต่างที่เช้าวันนี้มีร่างกายของหญิงสาวคนหนึ่งนอนอยู่ข้าง ๆ แท่งเนื้อของผมยัง คาอยู่ในถ้ำของเธอมาตั้งแต่เมือคืน
"อืม...เช้าแล้วเหรอเนี่ย" ผมลุกขึ้นแท่งเอ็นที่แข็งตัวตอนเช้าดึงร่างผู้หญิงนั้นติดขึ้นมา หน้าท้องของเธอนูนตามขนาดแท่งที่มหึมา เมือยืนสุดแล้วร่างนั้นก็ค่อย ๆ รุดลงตามแรงโน้นถ่วง เมื่อถ้ำของเธอหลุดออกจากแท่งเนื้อ น้ำเชื้อจำนวนมากก็ไหลทะลักออกมา แต่ร่างนั้นกลับไม่แสดงอาการใด ๆ เลยหากว่าดูดี ๆ ร่างนี้นั้นไม่หายใจด้วยซ้ำ
"สงสัย 16 รอบจะมากไปแฮะ"ผมเดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำอุ่นจนเนื้อตัวสะอาด ผมจ้องมองแท่งเอ็นของผมที่ลู่ไปตามแรงน้ำวันนี้มันดูบวมกว่าปกติเพราะว่าผ่านศึกหนักมา กว่า 10 นาที ที่บรรจงอาบน้ำให้ร่างกายสะอาดที่สุดเพื่อจะไปเรียนเช้านี้ เมื่อเดินออกมาร่างของหญิงสาวนั้นยังอยู่นิ่งไม่ขยับจากที่เดิมเมื่อเช้า
"อืม.... ถ้าไม่ขยับก็น่าเบื่อเหมือนกันแฮะ" ผมเดินมาที่ร่างนั้น ใช้เท้าเขี่ยบั้นท้ายไปมา ร่างนั้นพลิกหงายเห็นสัดส่วนที่บอบช้ำจากการโดน บีบเค้นไปทั่ว ผมจับร่างนั้นชันเข่า ให้ร่างนั้นอ้าขากว้างแล้วจึงเดินไปที่ตู้เย็นและหยิบถุงยางที่จับตัวแข็งในช่องฟรีสออกมา
"อยากรู้จริง ๆ ว่าเช้านี้แก จะทำหน้ายังไง"แล้วก็เสียบถุงยางแช่แข็งเข้าไปในถ้ำแต่ดูแล้วบางทีแท่งเดียวคงไม่พอ ผมเลยเสียบเข้าไปอีกอัน ถ้ำของร่างนั้นคับแน่นไปด้วยแท่งน้ำแข็ง ผมจึงพละไปแต่งตัวเพื่อเตรียมไปเรียน
7.50 สถานีรถไฟฟ้า
"จะมายังนะ" ผมบ่นกับตัวเองเบา ๆ รอไม่นานนักสิ่งที่ผมรอคอยก็ปรากฏ
หญิงสาวคนเดียวกับที่อยู่ในห้องก็ปรากฏ เธอเดินมาช้า ๆ เหมือนราวกับปวดร้าวไปทั้งตัว หน้าแดงเป็นลูกตำลึง ร่างของเธอนั้นเซไปมาเหมือนจะเป็นลม
ผมสังเกตอาการแล้วก็แอบยิ้มในใจ กว่า 5 นาทีที่รอรถไฟฟ้า ผมได้สังเกตอาการเธอตลอดแต่เธอนั้นไม่ได้สนใจผมเลย ถ้าสังเกตดี ๆ จะเห็นว่ากระโปรงตรงหว่างของเธอนั้นคล้ายกับมีรอยคราบอะไรซักอย่าง รถไฟฟ้ามาถึงแล้วเธอกับผมขึ้นคนละประตูแต่อยู่โบกี้เดียวกัน ผมจ้องมองเธอจนพยายามมอดกลั้นอาการแล้วก็อดที่จะเกิดอารมณ์ไม่ได้
คุณคงสงสัยล่ะสิว่า เกิดอะไรขึ้นกับเธอ และ ผมนั้นเป็นใคร ถ้าจะพูดเรื่องมันเริ่มขึ้นเมื่อ 2 วันก่อน เมื่อผมได้พบกับ "มัน"
2 วันก่อน
ผมเป็นแต่นักเรียนชั้นปี 3 ที่ไม่ค่อยได้เรื่อง มีชีวิตไปว... อ่านทั้งเรื่อง
