ผมเดินเข้าไปในบ้านผู้กองหนุ่ม สัมภาระยังวางระเกะระอยู่ แต่มีเสียงคนอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ผมส่งเสียงไปก่อน
“ผู้กองครับ”
“ครับ ใครหนะ”
“ผมพลทหารพงศ์ดนัยครับ” เสียงอาบน้ำเงียบลง ผมมองไปที่ประตูห้องน้ำ โอ้แม่เจ้า ผู้กองเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยเนื้อตัวเปียกปอน และที่ทำให้ผมหายใจไมทั่วท้อง ก็คือผู้กองไม่ได้สวมอะไรเลย
“เอาสัมภาระของพี่นี้ไปจัดให้เข้าที่นะ ห้องนอนอยู่ชั้นสอง” ดู๊ ดู ยืนพูดหน้าตาเฉย คงคิดว่าเราเป็นแค่พลทหารมั๊ง เลยไม่คิดที่จะเขินอาย ผมยังไม่ทันมองอะไรมากมาย ผู้กองก็กลับเข้าไปอาบน้ำต่อ
ผมพยามนึกปะติดปะต่อภาพที่ผมเห็นเมื่อสักครู่ และสมองของผมก็นึกได้อย่างนี้ ผู้กองหน้าตาคล้ายแขก แต่ไม่ถึงขนาดดำมาก ตัวก็ไม่ถึงขนาดใหญ่เทอะทะเรียกว่ามาตรฐานชายไทย กะดูคงสูงราว ๆ 170 ซ.ม. มีขนเต็มไปหมดไม่ว่าจะเป็นแขน ขา หน้าอก ลามไปถึงท้องน้อย เรื่อยไปถึงหมอย ผมมองควยยังไม่ถนัด แต่คิดว่าคงใหญ่พอสมควร ผมหอบกระเป๋าขึ้นไปชั้นสอง ในห้องมีตู้เสื้อผ้า ราวแขวนผ้า เตียงนอนขนาดนอนได้สองคน แต่คงต้องเบียดกันหน่อย รวมทั้งทีวี เรียกว่าบ้านนี้ถูกจัดแต่งไว้ให้พร้อมที่จะเข้าอยู่ ผมจัดการเอาเสื้อผ้าของผู้กองขึ้นแขวนในตู้เสื้อผ้า จะเป็นด้วยอุปทานหรือเปล่า ผมรู้สึกได้กลิ่นเซ็กส์ซี่อ่อน ๆ
ของผู้ชายลอยออกมาจากเสื้อผ้าเตะจมูกเป็นพัก ๆ ทำให้ผมมีอารมณ์ขึ้นมาทันที จนควยตั้งโด่ ผมจัดข้างบนเสร็จแล้วจึงเดินลงมาข้างล่างอีกครั้งหนึ่ง ผู้กองยังคงอาบน้ำอยู่ ไม่ปิดประตูห้องน้ำชะด้วย มองเข้าไปเห็นข้างหลัง ผู้กองกำลังยืนฟอกสบู่ไปตามเนื้อตัวอันเปลือยเปล่า... อ่านทั้งเรื่อง
