ถาม "เป็นอะไรมากรึปล่าว" เจี๊ยบตอบว่า "มันเวียนหัวน่ะค่ะ ขอนอนพักหน่อยนะคะ" ผมมองหุ่นเล็กๆในชุคผุกคอซองของเจี๊ยบที่นอนเหยียดอยู่แล้วอดไม่ได้ ผมแซวเล่น "ให้พี่นอนเป็นเพื่อนไม๊จ๊ะ" เจี๊ยบหัวเราะคิ๊กแล้วพูดทีเล่นทีจริงว่า "มาซิคะ" แถมขยับนอนตะแคงตบเบาะอีกต่างหาก อ้าว เข้าทางปืนซิครับแบบนี้ ผมเคยแต่เล่นรุ่นเดียวๆกันเด็กขนาดเจี๊ยบนี่ไม่เคยคิดจะลองแต่มาท้าทายกัน เเบบนี้สวยซิครับ ผมเลยถือว่าพูดจริง ลงไปนอนตะแตงหันหน้าเข้าหาเจี๊ยบ เบาะมันไม่กว้างเท่าไหร่ตัวเราเลยชิดกัน ผมมองหน้าเจี๊ยบซึ่งห่างไปนิดเดียวแค่นั้นแล้วยิ้ม เจี๊ยบยิ้มเขิน "มองอะไรพี่อ่ะ" ผมบอก "มองคนน่ารักไง" เจี๊ยบเขินหนักเข้าไปอีกบอก "ไม่เอาอ่ะ พี่เอกอ่ะ เล่นงี้เจี๊ยบเขินนะ ลุกไปได้แล้ว" ผมทำหน้าตายบอก "ใครบอกว่าพี่เล่น" ว่าแล้วผมก้อกอดเจี๊ยบไว้แล้วหมุนตัวขึ้นคร่อมเอามือสอดใต้แขนเจี๊ยบกอดไว้ แล้วประคองหน้าใสๆกับผมสั้นๆนั้นไว้ในมือ เจี๊ยบทำตาโตตกใจบอก "พี่เอกนะ ไม่เอา
ดิ" ผมทำหน้าตายต่อถาม "ไม่เอาอะไรจ๊ะ" แล้วก้มลงจูบปากเจี๊ยบ เจี๊ยบดันดิ้นร้องอึกอักอยู่แว่บนึง ผมจูบกดไว้จนเจี๊ยบเลิกดิ้นเปลี่ยนมาหายใจแรงๆแทนแล้วค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปใน ปากเจี๊ยบควานวนกับลิ้นสาวน้อยจนเจี๊ยบเริ่มเคลิ้ม ผมถอนจูบนิดนึงเจี๊ยบมองหน้าผมอายๆแล้วดันตัวลุกขึ้นนั่ง ผมลุกขึ้นนั่งตามแต่กอดเจี๊ยบไว้แล้วดึงเข้ามาหอมแก้มแถมด้วยไซร้ซอกค... อ่านทั้งเรื่อง
