αυτό με νευρίαζε και με στενοχωρούσε. Δε λέω πως δεν είχα και γω τα τυχερά μου, αλλά σε γενικές γραμμές αποτελούσε πρόβλημα η όλη κατάσταση.
Η ιστορία που θα σου διηγηθώ έγινε πριν 1,5 χρόνο περίπου και μπορώ να πω
πως άλλαξε τον τρόπο που σκέφτομαι από τότε.
Φεβρουάριος 2003 λοιπόν. Ένα τυπικό σαββατοβραδο. Ετοιμαζόμουν να βγώ με την παρέα μου, 2 φίλους και 3 φίλες. Αφού κανονίσαμε σημείο συνάντησης, ετοιμάστικα και ξεκίνησα. Στο δρόμο σκεφτόμουν πως θα ήταν ακόμα ένα τυπικό Σαββατόβραδο χωρίς κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον.
Φτάνοντας στο σημείο συνάντησης οι 2 φίλοι μου ήταν ήδη εκεί. Αφού περιμέναμε όλοι μαζί για λίγα λεπτά, έφθασαν και οι γυναικες της παρέας. Μόνο που δεν ήταν 3 όπως περιμέναμε αλλά 4. Η μια από τις φίλες μας φιλοξενούσε εκείνο τον καιρό την αδερφή της. Μια κοπελάρα, 28 χρονών, με πλούσιο στήθος, πεταχτό κωλαράκι και χρυσαφένια μαλλια μέχρι την πλάτη. Πάθαμε όλοι την πλάκα μας. Αφού μπίκαμε στα αυτοκίνητα, ξεκινήσαμε για το μπαράκι που είχαμε κανονίσει.
Στο δρόμο οι φίλοι μου κάναν σχέδια δράσης για το ποιος και πως θα ρίξει αυτό το γυναικάκι. Εγώ οδηγούσα και δεν έδινα σημασία. Φθάσαμε στο μπαράκι και καθήσαμε. Καθόλη τη διάρκεια δεν πήρα τα μάτια μου από πάνω της. Φορούσε ένα κολλητό τζιν που διέγραφε ολοκάθαρα τις πλούσιες καμπύλες του κώλου και των μηρών της. Όταν έβγαλε το μπουφανάκι, ξεπρόβαλαν τα θεϊκά εκείνα στήθη, που με δυσκολία κρατούσε στη θέση τους, η μπλούζα της. Μου έτρεχαν τα σάλια...
Όταν ξεθάρεψε λίγο και άρχισε να συμμετέχει στις συζητήσεις μας, ένας από
τους φίλους μου πέταξε την εξής ατάκα : "Καλά ρε Ελένη, τόσο όμορφη αδερφή που μας την έκρυβες τόσο καιρό;" και η Ελένη απαντησε "Μη το κουράζεις Π. δεν είσαι ο τύπος της". Ο Π. ε... อ่านทั้งเรื่อง
